ისრაელმა უკვე გაიწვია 300 ათას რეზერვისტზე მეტი ისრაელ-„ჰამასის“ ომის ფრონტზე.
მიხეილი პროფესიით ეკონომისტია, ახლა ბანკში მუშაობს. ამ ინტერვიუს ჩაწერის დროსაც სამსახურში იყო - ბანკს მუშაობა არ შეუწყვეტია.
- სამსახურში მაინც დადიხართ? გუშინ ისრაელში მცხოვრებ რამდენიმე ქართველს ვესაუბრეთ და გვითხრეს, რომ სამსახურების ნაწილმა ამ ეტაპზე მუშაობა შეწყვიტა.
- კი, ასეა. სამსახურების ნაწილი მუშაობს. მე ისეთ სამსახურში ვარ, რომ სავალდებულოა სიარული. ნაწილი სახლიდან აკეთებ საქმეს. თუმცა, სამსახურების ნაწილი გაჩერებულია.
იმას, რაც 7 ოქტომბრის გამთენიისას მოხდა, ისრაელში არავინ ელოდა - გვეუბნება მიხეილი. მოსალოდნელი სარაკეტო შეტევის გამაფრთხილებელი სირენა ბოლო დროს ძალიან იშვიათად ისმოდა ისრაელის ცენტრშიც და ღაზის სექტორის მიმდებარე დასახლებებშიც. შაბათს დილით, მეზობელ ქალაქში ჩართული სირენა კი იმდენად ხმამაღალი იყო, რომ მიმდებარე ქალაქებში მცხოვრები ხალხი და მათ შორის, მიშაც, მისმა ხმამ გააღვიძა.
„დილის შვიდის ნახევარი იყო. რაღაც აბსურდი გავიფიქრე იმ წამს - ნეტავ, ამის გამო ბრუნო მარსის კონცერტი არ გააუქმონ-მეთქი. აღარც დამიძინია. ხუთ წუთში კი სირენა ჩემს ქალაქშიც ჩაირთო. თუმცა, მაშინაც კი ვერ ვიფიქრებდით, ერთ და ორ საათში რა კადრებს ვნახავდით ტელევიზორში. ეს წარმოუდგენელი იყო“.
აჯიაშვილის სამსახურის გარშემო სავაჭრო მოლები და მაღაზიები ჯერჯერობით ღიაა, კაფეები და რესტორნები ნაკლები დატვირთვით მუშაობს, ნაწილი კი დაიკეტა. შემცირებულია ტრანსპორტით გადაადგილება - დატვირთულია გზების დაახლოებით, 30%. თუმცა, როგორც მიხეილი შენიშნავს, დღეს ყველაზე მნიშვნელოვანი ცვლილება, რაც შეინიშნება, ეს ხალხის განწყობაა.
„ასეთი რამ არ მომხდარა 1973 წლის იომ-ქიფურის ომის დროის მერე, მასშტაბიც გაცილებით დიდია და ხალხის სულიერი მდგომარეობაც სხვანაირი - შოკი ახლა უფრო დიდი მასშტაბისაა. ძალიან ბევრი ემოცია ტრიალებს, მაგრამ მათგან ყველაზე გამოკვეთილად, ბრაზი“.
- ამას, ალბათ იმ ვიდეოკადრებმაც შეუწყო ხელი, რაც მალევე გავრცელდა.
- კი. წარმოიდგინეთ, ადამიანებს ფეისბუკლაივში ხოცავდნენ. მე მგონი, ხალხმა მთელ მსოფლიოში უნდა იცოდეს, რა ხდებოდა, როგორი იყო ამ სისასტიკის მასშტაბი - ფაქტობრივად, პირდაპირ ეთერში ვხედავდით მასობრივ გაუპატიურებებს, მკვლელობებს - დაუჯერებელ სურათებს ვუყურებდით.
- მიხეილ, რადგან თქვენც გავლილი გაქვთ სავალდებულო სამხედრო სამსახური, იმ ადამიანების სიაში ხართ, ვინც შესაძლოა, ხვალ ომში გაიწვიონ, ასეა?
- დიახ, თუმცა, ჯერჯერობით მე გაწვევა არ მომსვლია. ყველა, ვინც ჯარშია ნამყოფი და ასაკი და ჯანმრთელობა უწყობს ხელს, რაღაც ეტაპზე, თუ მასშტაბური ომი დაიწყო, ყველას გაიწვევენ. აქ ასე ვფიქრობთ, რომ თუ ამ ბოროტებას ახლა ბოლომდე არ შევებრძოლეთ, მაშინ ისრაელის სახელმწიფოს იდეას, რისთვისაც ის თავის დროზე შეიქმნა, გამართლება არ ექნება. დღეს აქ ყველაზე დიდი მემარცხენეებიც მაგას ამბობენ, რომ მშვიდობით ამ პრობლემის გადაჭრა არ გამოვა. იქ უკვე სკოლებში ასწავლიან ბავშვებს, რომ ებრაელი უნდა მოკლა. ჩემს გარშემოც და ისედაც, ჩემი დაკვირვებით, აქ ყველა ხვდება, რომ ის რეალობა, რაც იყო 7 ოქტომბრამდე, აღარ იქნება 7 ოქტომბრის შემდეგ.
- ეს ბრაზი, რომელიც ახსენე, „ჰამასის“, როგორც ტერორისტული დაჯგუფების მიმართ არსებობს თუ სცდება მას და უკვე პალესტინელების მიმართაც ვრცელდება?
- ოფიციალურად ომი „ჰამასის“ ტერორისტული ორგანიზაციის წინააღმდეგ მიდის. მიზანდასახულად ისრაელს არასოდეს მოუკლავს მშვიდობიანი მოსახლეობა. კი, ომის დროს იხოცება მშვიდობიანი მოსახლეობაც, თუმცა ჩვენსა და მათ შორის განსხვავება ის არის, რომ რამდენი ბავშვიც მოკვდება პალესტინაში, ეს ჩვენთვის ტრაგედიაა - დღეს ისრაელში, ციხეშიც სხედან ჯარისკაცები იმის გამო, რომ არათანაბრად და მიზანდასახულად გამოიყენეს ძალა მშვიდობიანი მოსახლეობის მიმართულებით. მაგრამ, მეორე მხრივ, მათთვის, ყოველი მოკლული ებრაელი ბავშვი დღესასწაულის მიზეზია. ისიც მინდა ვთქვა, რომ ყველა გამოკითხვით, პალესტინური საზოგადოების 80%-ზე მეტი მხარს უჭერს იმ გზას, რა გზასაც „ჰამასი“ ირჩევს და ალბათ, ისიც არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ „ჰამასი“ მხოლოდ ტერორისტული ორგანიზაცია კი არ არის, ღაზის სექტორის მთავრობაცაა, რომელიც პალესტინელმა ხალხმა დემოკრატიულად აირჩია. თუმცა, მიუხედავად ამისა, არც ისრაელის სახელმწიფოს და არც ჩვენ, მის ხალხს, მათ მიმართ შურისძიების მიზანი არ გვქონია.
- შიში თუ იგრძნობა ხალხში, თქვენ გარშემო?
- აქ ყოველთვის იყო მიკროტერორისტული აქტების შიში, თუმცა ამას არასდროს გაუჩერებია ცხოვრება. ახლა გაცილებით დიდი იყო შეტევის მასშტაბიც და ცხადია, როცა გავიგეთ, რომ ქვეყანაში 1500 ტერორისტი იყო შემოსული, ამან შიშიც გაზარდა. თუმცა, დღეს, ვიცით, რომ აღარ არიან ამ ტერიტორიაზე, მაგრამ რაკეტები მაინც ცვივა. აშკელონამდე, ღაზის ახლოს დასახლებებში, საკმაოდ აქტიურია ეს შეტევები. ცხადია, ეს რაკეტა სად ჩავარდება, არავინ იცის. ამიტომ ზოგადი სიფრთხილე შეინიშნება, კი.
მიხეილ აჯიაშვილი გვიყვება, რომ გუშინ [9 სექტემბერს] ისრაელში მოსახლეობას ურჩიეს, მოიმარაგონ 72 საათის სამყოფი წყალი და საკვები პროდუქტები და ამის გამო რამდენიმე სუპერმარკეტში დროებით დეფიციტი გაჩნდა. სხვა მხრივ, მისივე თქმით, არც ფასები გაზრდილა საგრძნობლად და არც საკვების ნაკლებობა შეინიშნება.
მისივე დაკვირვებით, ისრაელის მოქალაქეები ქვეყნის დატოვებას არათუ არ აპირებენ, არამედ პირიქით, საწინააღმდეგო ტენდენციაც შეინიშნება - საზღვარგარეთ მცხოვრები ისრაელელები სპეცრეისებით ბრუნდებიან სამშობლოში.
რეზერვისტების ცენტრებში კი, როგორც მიხეილი გვეუბნება, უზარმაზარი რიგები დგას:
„ხალხი ელოდება გაწვევას და იარაღის მიღებას. ყველა მზად არის ომისთვის“.
ისრაელის ავიაცია ღაზის სექტორზე დარტყმებს გასული ღამის განმავლობაშიც განაგრძობდა. სარდლობის მონაცემებით, განადგურებულია „ჰამასის“ 200-მდე ობიექტი. ისრაელის არმიის წარმომადგენლის, რიჩარდ ჰეხტის განცხადებით, ღაზის სექტორის საზღვართან, სადაც 35 ბატალიონი განთავსდება, იქმნება მომავალი ოპერაციებისთვის საჭირო ინფრასტრუქტურა. სავარაუდოა, რომ ისრაელი ღაზის სექტორზე ფართომასშტაბიან სახმელეთო შეტევას გეგმავს. პრემიერ-მინისტრმა ნეთანიაჰუმ 9 ოქტომბერს განაცხადა, რომ საავიაციო დარტყმები მხოლოდ დასაწყისია.
