ედუარდ შევარდნაძეს, რუსეთიდან საქართველოში დაბრუნების შემდეგ, ყოველთვის უხდებოდა ურთიერთობა როგორც მის მხარდამჭერ პოლიტიკურ ძალებთან, ისე – ოპოზიციურ პარტიებთან.
შემოდგომიდან ქვეყნის პოლიტიკურ ცხოვრებაში დაიწყება უაღრესად საინტერესო პროცესი, რომელიც კომპლექსურად მოიცავს მრავალ საკითხს: პოლიტიკურ ძალებს შორის ურთიერთობას,
მიმდინარე კვირის ოთხშაბათს, მთავრობის სხდომაზე, კონტროლის პალატის თავმჯდომარემ – სულხან მოლაშვილმა ინფორმაცია მიაწოდა მთავრობის წევრებს მისი უწყების მიერ ჩატარებული
საქართველოში პოლიტიკური გაერთიანებები ძნელად იქმნება და ადვილად იშლება. ერთ-ერთი ყველაზე მყარი და მრავალსუბიექტიანი საარჩევნო ბლოკი ასლან აბაშიძემ ჩამოაყალიბა ბოლო საპარლამენტო არჩევნების წინ.
პოლიტიკური პროცესი საქართველოში გზაჯვარედინზე აღმოჩნდა. ბოლო ათი წლის განმავლობაში არასოდეს ასე მკაფიოდ არ დაყოფილა ხელისუფლება და პოლიტიკა,
პოლიტიკური პროცესის აღწერისას, პოლიტიკოსებიც და ჟურნალისტებიც, ხშირად საუბრობენ წყვილებზე: შევარდნაძე-სააკაშვილი ან ჟვანია-სააკაშვილი.
საქართველოსა და რუსეთს შორის გართულებული ურთიერთობის ფონზე, რუსი პოლიტოლოგები და პოლიტიკის ექსპერტები საჯაროდ მსჯელობენ შევარდნაძის შემდგომ პერიოდზე და რუსეთისთვის
გასული კვირის ბოლოს და მიმდინარე კვირის დასაწყისში პრესაში ორჯერ გამოჩნდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ საქართველოს ნავთობის საერთაშორისო კორპორაციის პრეზიდენტი გია ჭანტურია
საზოგადოებისთვის ნათელია, რომ პარტიულ და სახელისუფლო ასპარეზზე დაწინაურებული პირები ერთმანეთისგან მკვეთრად განსხვავდებიან. თუმცა, ჯერ კიდევ ერთი წლის წინ,
ბოლო წლების განმავლობაში საქართველოს ხელისუფლება ცდილობს შეიმატოს ძალაუფლება და, იმავდროულად, კარგავს ავტორიტეტს. ეს პროცესი მყარ ტენდენციად ჩამოყალიბდა.
ბოლოხანს, საშემოდგომო დესტაბილიზაციის თემას ხშირად ახლავს საუბარი შესაძლო პოლიტიკურ მკვლელობებზე. ამ ვერსიამ უკვე ორჯერ გაიჟღერა პრესაში და ორჯერვე გაზეთ “ქრონიკის” ფურცლებზე.
იმის შემდეგ, რაც ჟურნალისტთა ანტიკორუფციულ საგამოძიებო ბიუროდ წოდებულმა ჯგუფმა ათი კორუმპირებული და ათი არაკორუმპირებული ჩინოვნიკის სია გამოაქვეყნა,
“ახალი მემარჯვენეების” ფუნქცია და ადგილი პოლიტიკურ სპექტრში ისევ ბუნდოვანი რჩება. პოლიტიკური პროცესის განვითარების გარკვეულ ეტაპზე ეს ბუნდოვანება განსაკუთრებულ დაბნეულობას არ იწვევდა,
პარლამენტის საგაზაფხულო სესია ისე დასრულდა, რომ პოლიტიკურ ძალთა ახალი განლაგების კონტურები უკვე გამოიკვეთა, თუმცა პროცესი ჯერ არ დასრულებულა. რა ფუნქციას ასრულებს დღეს
ოთხშაბათს, მთავრობის გაფართოებულ სხდომაზე, ტრადიცია არ დაირღვა და ისევ გაიჟღერა პრესის კრიტიკამ.
ბოლო ერთი კვირის განმავლობაში აფხაზეთის საკითხი პრესის ფურცლებიდან არ ჩამოდის. ერთმანეთთან დაპირისპირებულ სუბიექტებად, ბოლოს და ბოლოს,
საკონსტიტუციო ცვლილებებზე საუბარს, როგორც წესი, პოლიტიკური პარტიები იწყებენ. ასეა ამჯერადაც. სახელმწიფოს პოლიტიკური მოწყობის დღევანდელი მოდელი პარტიების მონაწილეობას ქვეყნის მართვაში,
პოლიტიკოსები და პოლიტიკის ექსპერტები განსხვავებულ აზრებს გამოთქვამენ იმასთან დაკავშირებით, შეინარჩუნებს თუ ვერა ედუარდ შევარდნაძე საპრეზიდენტო ხელისუფლებას 2005 წლის გაზაფხულამდე.
ნაციონალური მოძრაობის ლიდერმა – მიხეილ სააკაშვილმა – ფაქტობრივად, თავად დაადასტურა საშემოდგომო ამბოხის შესაძლებლობა, რასაც ხელისუფლება მის სახელს, კარგა ხანია, უკავშირებს.
პირდაპირ ან ირიბად, აფხაზეთის პრობლემის გააქტიურება ყოველთვის კონკრეტულ პოლიტიკურ პროცესს უკავშირდება. 1999 წელს ამ პრობლემის გადაჭრას საქართველოს მოსახლეობას ცალ-ცალკე
ჩამოტვირთე მეტი
