იმის მიუხედავად, რომ მთელმა საქართველომ ტელეეთერით იხილა თავისუფლების ინსტიტუტის უმოწყალოდ ნაცემი თანამშრომლები, დღემდე საზოგადოება გაღიზიანებას გამოხატავს არა იმდენად დამრბევების,
2000 წლის შემოდგომაზე წინანდალში, თბილისის პოლიტიკური სწავლების სკოლის პირველ სემინარზე, ზურაბ ჟვანიამ წაიკითხა მოხსენება განვლილ ათწლეულში დაშვებული პოლიტიკური შეცდომების შესახებ.
12 ივლისს ევროსაბჭოს გენერალურმა მდივანმა ვალტერ შვიმერმა თბილისის პოლიტიკური სწავლების სკოლის მსმენელებთან ოცწუთიანი შეხვედრისას ყველაზე ხანგრძლივად თბილისში თავისუფლების
საქართველოს პოლიტიკურ წრეებსა და საზოგადოებაში ბევრი აზრი არსებობს იმის შესახებ, თუ რამდენად ნორმალურია ქვეყნის კანონმდებლობა.
გასული წლის სექტემბერში ჟურნალ "არილში" გამოქვეყნდა ფილოსოფოსისა და პოლიტოლოგის - ზურაბ ჭიაბერაშვილის შემდეგი პროგნოზი: "ყველაზე შემაშფოთებელი ისაა,
საქართველოს მთავრობის ამჟამინდელი სტრუქტურა და დაკომპლექტების წესი ახალი კონსტიტუციის მიღების შემდეგ, ესე იგი, 1995 წლიდან არსებობს. კონსტიტუციის მიხედვით,
პარლამენტის მიერ ქვეყნის ბიუჯეტის შესრულების 4 თვის შედეგებზე მსჯელობას ფონად გასდევდა ერთი თემა: პოლიტიკოსთა ნაწილი ხელოვნურად ძაბავს ვითარებას,
ქართულ პოლიტიკაში ახალი ეტაპი დაიწყო. ზურაბ ჟვანიას შემდეგ ავთანდილ ჯორბენაძე პირველი პოლიტიკური ფიგურაა, რომელიც არაოფიციალურად ცხადდება პრეზიდენტის მემკვიდრედ.
როგორც კი მოქალაქეთა კავშირის მეხუთე ყრილობამ პარტიის თავმჯდომარედ ავთანდილ ჯორბენაძე აირჩია, მეორე დღესვე გაჩნდა ინტერესი ორი მიმართულებით:
საქართველოს პოლიტიკურ ინტერიერში ორი ურთიერთსაწინააღმდეგო პროცესი მიმდინარეობს: ერთი მხრივ, იშლება ძველი პარტიები და ბლოკები, მეორე მხრივ, იქმნება ახალი პარტიები და კოალიციები.
ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები გასული წლის შემოდგომაზე რომ ჩატარებულიყო, შესაძლოა, თბილისის საკრებულოს მანდატები სულ სხვაგვარად გადანაწილებულიყო.
ადგილობრივი თვითმმართველობის პირველი არჩევნების შემდეგ პოლიტიკური პროცესის ეპიცენტრად თბილისის საკრებულო გადაიქცა:
არცთუ შორეულ წარსულში პარტიები ერთმანეთს ეცილებოდნენ, თუ ვის საარჩევნო პლაკატზე გამოჩნდებოდა ედუარდ შევარდნაძე.
ახალ მემარჯვენეებს, როგორც პოლიტიკურ ძალას, უცნაური როლი აქვს ქართულ პოლიტიკურ ინტერიერში. ეს პარტია, თავისი ლიდერებიანად, ხან პროცესების ავანგარდში ექცევა, ხან კი თითქმის უფუნქციოდ რჩება.
ბოლო რამდენიმე დღის განმავლობაში სახელისუფლო სივრცეში ერთმანეთს სამი მოვლენა დაემთხვა: გადაწყდა, რომ მოქალაქეთა კავშირის ყრილობას თავმჯდომარის პოსტზე ავთანდილ ჯორბენაძეს შესთავაზებენ;
თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარის პოსტმა საინტერესო და საკამათო პოლიტიკურ პროცესს დაუდო სათავე. ის პარტია, რომელიც ამ თანამდებობაზე საკუთარ კანდიდატს გაიყვანს,
ედუარდ შევარდნაძის საქართველოში დაბრუნების შემდეგ ხელისუფლებისა და ოპოზიციის ურთიერთობა ერთი სქემით ვითარდებოდა:
ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების შედეგად თბილისის საკრებულოში უმრავლესობა ვერც ერთმა პარტიამ ვერ მოიპოვა. ამომრჩეველთა ხმები პარტიებს შორის გადანაწილდა.
2 ივნისის არჩევნები ლეიბორისტულმა პარტიამ და ნაციონალურმა მოძრაობამ თითქმის ერთნაირი შედეგით დაასრულეს და საგრძნობლად მეტი მხარდაჭერა მიიღეს,
2 ივნისის არჩევნების შემდეგ ხელისუფლებაც და პოლიტიკური სპექტრიც დესტაბილიზაციის საფრთხეზე საუბრობს. განსხვავება ისაა,
ჩამოტვირთე მეტი
