არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და ოპოზიციის ლიდერები ხშირად აცხადებენ, რომ საპარლამენტო არჩევნებში მოსალოდნელია საზოგადოების მაღალი აქტიურობა. სახელისუფლო ლიდერები და
1988 წლის 21 ივნისს გაზეთ "თბილისში" გამოქვეყნდა ფილოსოფოსისა და პოლიტოლოგის - გია ნოდიას სტატია: "სამართლებრივი სახელმწიფო და მისი ალტერნატივა".
ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში ლეიბორისტულმა პარტიამ ოდნავ უკეთესი შედეგი აჩვენა, ვიდრე ნაციონალურმა მოძრაობამ. პრესის ვერსიით, სახელისუფლო რესურსი ფარულად ორივე ოპოზიციურმა ორგანიზაციამ გამოიყენა:
პოლიტიკოსებმაც და ექსპერტებმაც დიდი ხნის წინ იწინასწარმეტყველეს, რომ 2003 წლის საპარლამენტო არჩევნების წინ პოლიტიკური სპექტრი ორ ბანაკად გაიყოფა. ასე მოხდა 1999 წელსაც,
ახალი მემარჯვენეების პარტია ოპოზიციის ერთ-ერთი ძლიერი სეგმენტია. პარტიის ლიდერები მწვავედ აკრიტიკებენ არა მხოლოდ საპარლამენტო უმრავლესობასა და აღმასრულებელ ხელისუფლებას,
ბოლოხანს საპარლამენტო არჩევნებისთვის მზადებაში სიახლე შეიმჩნევა: ამა თუ იმ დარგის წარმომადგენლები საზოგადოებრივ ორგანიზაციებს ქმნიან დარგობრივი პრინციპით. მათ დამფუძნებელ შეკრებებს
ოპოზიციურ პარტიათა ლიდერები, კარგა ხანია, ერთმანეთს და საზოგადოებას არწმუნებენ, რომ არჩევნების მოსაგებად აუცილებელია გაერთიანება. ორიოდე გამონაკლისის გარდა, ყველა პოლიტიკოსი
ედუარდ შევარდნაძის ურთიერთობა ინტელიგენციასთან და ბიზნესმენებთან დღეს მკვეთრად განსხვავებულია, ვიდრე გასული საუკუნის 70 - 80-იან წლებში, როდესაც იგი საქართველოს საბჭოთა
ირინა სარიშვილი-ჭანტურია ამჟამად სახელისუფლო ბლოკის სპიკერია. ჯერჯერობით ცნობილი არ არის, გახდება თუ არა ნინო ბურჯანაძე გაერთიანებული ოპოზიციის პოლიტიკური სახე და ერთ-ერთი ლიდერი.
საქართველოს კონსტიტუცია ითვალისწინებს ხელისუფლების დაყოფას სამ შტოდ: საკანონმდებლო, აღმასრულებელ და სასამართლო ხელისუფლებად; ამავდროულად, ითვალისწინებს ძალაუფლების
ქართულ პოლიტიკაში, ისევე როგორც ყველა სხვა სფეროში, ერთმანეთის გვერდით საქმიანობენ მეტად და ნაკლებად მორალური ადამიანები. და მაინც: "პოლიტიკა სუფთა ხელებით არ კეთდება",
ისტორიული გამოცდილება ადასტურებს, რომ იქ, სადაც ჩნდება ადამიანთა შეთანხმებული ქმედების აუცილებლობა - ოჯახში, ჯგუფში, სოციალურ ფენაში, ერში თუ სახელმწიფოში - საზოგადოება
ამჟამად მოქმედი ცენტრალური საარჩევნო კომისია ერთ-ერთი ყველაზე მეტად დისკრედიტებული სახელისუფლო ორგანოა. მასში თითოეული განხილული საკითხის ბედს პარტიულ ძალთა ბალანსი წყვეტს.
იმის მიუხედავად, თუ როგორ გადანაწილდება პოლიტიკური სპექტრი საპარლამენტო არჩევნების წინ, უკვე რეალურად არსებობს ორი ბანაკი
საქართველოში სასჯელი დანაშაულის შესაბამისი იშვიათად არის. პრეზიდენტი, მთავრობის წევრები, პარლამენტარები, საზოგადოების წარმომადგენლები ერთხმად აღიარებენ,
საპარლამენტო არჩევნების მოახლოებასთან ერთად, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მოსახლეობის მზაობა, ჩაერთოს ქვეყნის მართვაში და თავისი არჩევანით განსაზღვროს ქვეყნის მომავალი.
ხელისუფლების მიერ მრავალსუბიექტიანი საარჩევნო ბლოკის შექმნას პირადად ედუარდ შევარდნაძე ხელმძღვანელობს. ამ გადაწყვეტილებით პრეზიდენტმა პოლიტიკურ სპექტრსაც, ქვეყნის მოსახლეობასაც,
ნაციონალურ მოძრაობას, გაერთიანებულ დემოკრატებსა და ახალ მემარჯვენეებს ერთი ფაქტორი აკავშირებს: ამ პოლიტიკური ორგანიზაციების ლიდერები, ზოგი ადრე და ზოგიც გვიან,
საქართველოში თითოეული პარტიის მთავარი სიმდიდრე მისი ლიდერია. სწორედ ლიდერების რეიტინგი განსაზღვავს ამა თუ იმ პოლიტიკური სუბიექტის წარმატებას საპარლამენტო არჩევნებში.
ნინო ბურჯანაძისა და ავთანდილ ჯორბენაძის დანიშვნა თანამდებობებზე საპარლამენტო უმრავლესობამ გადაწყვიტა. ნინო ბურჯანაძე ოპოზიციის კანდიდატურა იყო, ავთანდილ ჯორბენაძე კი - ქვეყნის პრეზიდენტის.
ჩამოტვირთე მეტი
