2 ივნისის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები თბილისში ლეიბორისტულმა პარტიამ მოიგო. საპარლამენტო არჩევნებშიც შალვა ნათელაშვილს სერიოზულ მხარდაჭერას უწინასწარმეტყველებენ. იმის მიუხედავად,
იმის მიუხედავად, რომ ბოლო 15 წლის განმავლობაში ქართველმა ხალხმა ბევრი უბედურება გადაიტანა, 1989 წლის 9 აპრილი გამორჩეული თარიღია. მოვლენა, რომელსაც, ქართველები, უბრალოდ,
ბოლო წლების გლობალური პროცესი ადასტურებს, რომ მსოფლიო პოლიტიკის ღერძია დასავლური ღირებულებების გავრცელება დანარჩენ მსოფლიოზე და ამ პროცესის შემხვედრი წინააღმდეგობები.
ამერიკის შეერთებულ შტატებში 1989 წელს გამოქვეყნდა ფრანსის ფუკუიამას მეცნიერული ჰიპოთეზა "ისტორიის დასასრულის" შესახებ; 1993 წელს კი ამავე ქვეყანაში გამოქვეყნდა სამუელ ჰანთინგტონის
ერაყში საომარ მოქმედებებს მრავალი მილიონი ადამიანი აპროტესტებს. მათი პროტესტი ზოგ შემთხვევაში ემთხვევა, ზოგ შემთხვევაში კი უპირისპირდება მათივე ქვეყნების სახელისუფლო პოზიციას.
"როდესაც ერაყს ბომბავენ, მე ერაყელი ვარ!" - თქვა ომის წინააღმდეგ თბილისში გამართულ ერთ-ერთ მიტინგზე ბელგიელმა გოგონამ, რომელიც ქართველების რძალია.
გასული კვირის განმავლობაში საქართველოს პარლამენტში მიმდინარე დებატებს თან ახლდა უაღრესად არაეთიკური ქცევა დეპუტატების მხრიდან: ერთმანეთის პირდაპირი შეურაცხყოფა;
ის აგრესია, რომელიც ედუარდ შევარდნაძემ ოთხშაბათს მთავრობის სხდომაზე გამოამჟღავნა, შემთხვევითი არ უნდა იყოს და მის მიღმა სერიოზული მიზეზი უნდა ვიგულისხმოთ.
ახალი საპარლამენტო უმრავლესობის წინააღმდეგ ოპოზიციური ფრაქციები ნაყოფიერად თანამშრომლობენ. ორი დაპირისპირებული ბანაკის ფონზე კი მკაფიოდ იკვეთება "მესამე ძალა" და მისი ფუნქცია.
ერთი მთავარი საკითხი, რაც საპარლამენტო არჩევნებამდე დარჩენილ დროში აღმასრულებელმა და საკანონმდებლო ხელისუფლებამ უნდა გადაწყვიტოს - საარჩევნო კანონმდებლობის მოწესრიგებაა.
პოლიტიკური ცენტრების დათვლა გასული საპარლამენტო არჩევნების წინ დაიწყო. მაშინ "საქარველოს აღორძინების" საარჩევნო ბლოკის ერთ-ერთმა ლიდერმა ვახტანგ რჩეულიშვილმა პარლამენტის სხდომაზე გამოაცხადა,
იმის შემდეგ, რაც საქართველოს ხელისუფლებამ საჯაროდ დაუჭირა მხარი ამერიკის შეერთებული შტატების სამხედრო ოპერაციას ერაყში, ქართული საზოგადოების ერთი ნაწილი მიესალმა ედუარდ
საქართველოში სტალინი, როგორც "დიდი ბელადი", კარგა ხნის წინ არის გასტუმრებული საიქიოს. მაგრამ სტალინის მიერ შექმნილი მთავარი სტერეოტიპი ჯერ კიდევ ცოცხლობს და ხელს უშლის ჩვენი საზოგადოების განვითარებას.
საქართველოს მთავრობის სხდომებზე მინისტრები, როგორც წესი, ქვეყნის ცხოვრების საამურ ვერბალურ სურათებს ხატავენ. ამასობაში კი მოსახლეობა უპერსპექტივობის განცდით არის მოცული.
მიხეილ სააკაშვილის არჩევა თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარედ მხოლოდ იმის შემდეგ გახდა შესაძლებელი, რაც არჩევნებში გამარჯვებულმა ლეიბორისტულმა პარტიამ პოსტი ნებაყოფლობით დათმო;
პოლიტიკოსებს არაერთხელ უთქვამთ, რომ მომავალ საპარლამენტო და საპრეზიდენტო არჩევნებში გადაწყდება, რა გზით ივლის ქვეყანა, სულ მცირე, შემდგომი ათი წლის განმავლობაში.
ბოლოხანს პრესაში გაჩნდა სათაურები, რომლებიც საზოგადოებას მოსალოდნელი სამოქალაქო დაპირისპირების შესახებ აფრთხილებს. მაგრამ ამჯერად პრესა მხოლოდ მიმოიხილავს იმ თემას,
ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლების დამხობიდან ზუსტად ორი თვის შემდეგ - 1992 წლის 7 მარტს - საქართველოში ედუარდ შევარდნაძე დაბრუნდა. იგი ჩამოიყვანეს ადამიანებმა, რომლებიც სრულად
სოციალისტური პარტიის თავმჯდომარე ვახტანგ რჩეულიშვილი ის პოლიტიკური ფიგურა იყო, რომელიც დიდხანს და დაბეჯითებით ითხოვდა ედუარდ შევარდნაძის გადადგომას მოქალაქეთა კავშირის
პოლიტიკური კულტურა დიდწილად განსაზღვრავს ქცევის წესებსა და ურთიერთობის ფორმებს, რომელიც ამა თუ იმ ქვეყნის პოლიტიკურ სპექტრს ახასიათებს. პოლიტიკური კულტურა აყალიბებს, აგრეთვე,
ჩამოტვირთე მეტი
