გიორგი ცხადაია

ექვსი მცდარი თეზისი პოლიტიკის ბუნების შესახებ

ამ ექვსს ყურადღება იმიტომ მივაქციე, რომ განსაკუთრებით ხშირად მიწევს ხოლმე მათ მხარდამჭერებთან დისკუსია. ასევე, ეს ექვსი განსაკუთრებით აქტუალურია ჩვენს დროში, სხვადასხვა სოციალურ-ეკონომიკური და პოლიტიკური მიზეზებიდან გამომდინარე. ისინი აქტუალურია, როგორც მსოფლიოში, ისე საქართველოში.

ჰომოფობიის შესახებ

ფუნდამენტალისტურ ჯგუფებთან დაპირისპირების დროს განსაკუთრებული წინდახედულება გვმართებს. მათ არ უნდა მივცეთ საშუალება, რომ მოსახლეობაში არსებული, არაინფორმირებულობით გამოწვეული, მავნე სტერეოტიპები თავიანთ სასარგებლოდ გამოიყენონ. ამისათვის დაფიქრებული, ერთიანი და პრინციპული პოზიციის ქონაა საჭირო. სხვანაირად საფრთხის ქვეშ დავაყენებთ მთელი საზოგადოების მომავალს.

თვითმმართველობის არჩევნები - შინაარსისგან დაცლილი პოლიტიკა

არც ერთი ღირებულებითი კრიტერიუმის მიხედვით არჩევნებზე პარტიებსა და კანდიდატებს ხმას არ ვაძლევთ და ქართული პოლიტიკა მხოლოდ ფორმით თუ არის პოლიტიკა; შინაარსით ის დიდად არ განსხვავდება, მაგალითად, სპორტული შეჯიბრებისგან ან სილამაზის კონკურსისგან.

თბილისის ურბანული კატასტროფა პოლიტიკური პრობლემაა

თბილისი უკვე დიდი ხანია, რაც ურბანული კატასტროფის წინაშე დგას. პრობლემები, რომლებსაც ყოველდღიურად აწყდებიან დედაქალაქის მცხოვრებლები, ერთი შეხედვით, მხოლოდ ტექნიკური ხარვეზებია, სინამდვილეში კი თითოეული მათგანი, პირველ რიგში, პოლიტიკური გადაწყვეტილებების მიღებას საჭიროებს.

„ქართველთა მარშის“ შესახებ

რატომ არ მივცემ ხმას თბილისის მერის არჩევნებზე მემარჯვენე კანდიდატებს

საბაზრო ეკონომიკა სახელმწიფოს და საზოგადოებრივი ჯგუფების ჩარევის გარეშე წარმატებით ვერ მუშაობს. ამის აღიარება არ უდრის საბჭოთა საგეგმო ეკონომიკასთან დაბრუნებას.

რეპრესიული სისტემის წინააღმდეგ

ჩვენ ან ვიცხოვრებთ სახელმწიფოში, სადაც ძალოვანი უწყებები იქნებიან ხალხის სამსახურში და კანონიერად შეასრულებენ მათზე დაკისრებულ მოვალეობებს (წესრიგის დაცვასა და კრიმინალთან ბრძოლას), ან დავრჩებით რეპრესიულ რეჟიმად, რომელიც დროდადრო, სპონტანური სახალხო პროტესტის გავლენით, გარკვეულ დათმობებზე მიდის, მაგრამ, საბოლოო ჯამში, საკუთარი ხალხის მჩაგვრელად რჩება

კონსტიტუციის 94-ე მუხლის მიზანშეწონილობის შესახებ

ამ მუხლს აუცილებლად უნდა დაემატოს ის, რომ რეფერენდუმის ჩატარება თუ აუცილებელია, ეს უნდა მოხდეს გადასახადების როგორც გაზრდის, ისე შემცირების შემთხვევაში და მისი ჩატარების ინიციატივის წამოყენების უფლება ჰქონდეს როგორც მთავრობას, ისე პარლამენტს და 200 000 ამომრჩეველს.

ტყიბულის ტრაგედიის შემდეგ: როგორ სახელმწიფოში გვინდა ცხოვრება?

კონსერვატორული პოპულიზმის ეკონომიკური მხარეების ანალიზი

დღეს დასავლეთში პოპულისტები ხალხს არწმუნებენ, რომ ყველაფრის თავი და თავი ერი-სახელმწიფოს დასუსტებაში უნდა ვეძებოთ. სინამდვილეში კი ერი-სახელმწიფოს დასუსტება მხოლოდ პრობლემის სიმპტომია. თავად პრობლემის არსი კი გლობალური კაპიტალიზმის მოწყობაშია საძებნელი. ამ პრობლემის გადაჭრას უპირველეს ყოვლისა ნაციონალისტური შიშებისა და აგრესიის გვერდზე გადადება და ცივი გონებით მოქმედება სჭირდება.

დემოკრატიის რთული, მაგრამ შედეგიანი გზა

დიდი და საფუძვლიანი იმედი არსებობს იმისა, რომ 2016 წლის 8 ოქტომბერს ჩავატარებთ ერთ-ერთ ყველაზე დემოკრატიულ არჩევნებს ჩვენი ქვეყნის ისტორიაში.

მეცნიერული ცოდნის საჭიროება პოლიტიკაში

მეცნიერების გარეშე თანამედროვე პოლიტიკა არათუ ვერ მოაგვარებს ქვეყნის წინაშე მდგარ პრობლემებს, არამედ კიდევ უფრო დაამძიმებს ვითარებას.

დემურ სტურუას ხსოვნისთვის, ძალადობის წინააღმდეგ

ვერც საქართველოს მთავრობა და ვერც ჩვენი საზოგადოება ვერ იგრძნობს ცვლილებას, თუ ჩვენ არ ვაიძულეთ, რომ იგრძნოს; ეს ვერ მოხდება მანამდე, სანამ თავადვე არ მივენდობით ბოლომდე ჩვენსავე გულის ხმას და უკომპრომისოდ მოვითხოვთ სამართლის აღსრულებას.

სამი დაპირება, რომელიც არ გვესმის ძირითადი პოლიტიკური ძალებისგან

არჩევნები დემოკრატიულ ქვეყნებში, როგორც წესი, არა მხოლოდ კანდიდატებს და პარტიებს შორის, არამედ იდეებს შორის ჭიდილია. საქართველოში ამგვარი არჩევნები თითქმის არ ჩატარებულა.

ტრადიციული იდეოლოგიების დაბრუნება დასავლეთში

ყველაზე ტრაგიკული შედეგი „გრანდ“ იდეოლოგიების ამგვარი დაბრუნების ულტრამემარჯვენე პოლიტიკის მეინსტრიმში გადასვლა იქნება. ტრაგიკული შედეგისგან კი დასავლეთს მხოლოდ ახალი, უფრო სამართლიანი და მოქნილი ინტერნაციონალური შეთანხმებები თუ დაიცავს.

ბრიტანეთის რეფერენდუმის შედეგები და მისი შესაძლო გამოძახილი

ამ ეტაპზე თითქმის შეუძლებელია ივარაუდო, რა ბედი ეწევა ევროკავშირს, მაგრამ იმაზე მაინც შეგვიძლია ვისაუბროთ, რა სახის კონფლიქტები შეიძლება გააღვივოს ევროკავშირიდან ბრიტანეთის გასვლამ, როგორც „ძველ კონტინენტზე“, ისე მთელს მსოფლიოში.

რით გამოვარჩევთ პარტიებს ერთმანეთისგან არჩევნების წინ?

ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების წინ ქართული პოლიტიკა, ერთი შეხედვით, თითქოს უფრო მეტად ემსგავსება დასავლურ პოლიტიკას, მაგრამ, საბოლოო ანგარიშით, მასში მაინც ჭარბობს არშემდგარი დემოკრატიისთვის დამახასიათებელი თვისებები.

შევძლებთ თუ არა ვიყოთ პატარა სახელმწიფო მსოფლიო ბაზარზე

ბრიტანეთში მიმდინარე დებატები შეიძლება საინტერესო და ყურადსაღები გამოდგეს ჩვენთვის, ანუ ქვეყნისთვის, რომელსაც ასევე სურს სუპრანაციონალურ ერთობაში - ევროკავშირში გაწევრიანება.

ქართული პარტიების რბოლა გარეგანი განახლებისკენ

აუცილებელია, ბოლომდე დავრწმუნდეთ იმაში, რომ ქართული პარტიები მართლა დემოკრატიზაციის და კანონის უზენაესობის დაცვის გზას დაადგნენ. ჯერჯერობით, ამის დასტურად მხოლოდ გარეგანი და უკიდურესად ზედაპირული მტკიცებულებები გვაქვს, თუმცა, დიდი ალბათობით, მალე მეტი ნათელი მოეფინება იმას, თუ სად ვართ რეალურად.

მოაგვარებს თუ არა კონკურენცია ყველა ეკონომიკურ პრობლემას?

საბაზრო კონკურენცია არის ერთ-ერთი ყველაზე რევოლუციური განვითარების მექანიზმი, რაც კაცობრიობას შეუქმნია, მაგრამ ის არ არის უპირობო და უნივერსალური. მას სჭირდება კონტექსტი იმისთვის, რომ შეძლოს ფუნქციონირება და დაეხმაროს საზოგადოებას განვითარებაში.