სანამ სერიოზული ხალხი მნიშვნელოვანი საკითხებით არის დაკავებული, მოდი, ჩვენ პატარ-პატარა პრობლემები გადავწყვიტოთ.
იმ მნიშვნელოვან რამეებს სხვები მიხედავენ. აი, ვთქვათ მედია და ჟურნალისტიკა... ხომ გამოჩნდა, როგორი უნდა იყოს კარგი ჟურნალისტი - უნდა იდგას სწორი ღირებულებების პლატფორმაზე, იდეური გარკვეულობა უნდა ჰქონდეს და მორალური სიცხადე. ამას, სხვათა შორის, გვეუბნება არა ”საბჭოთა ჟურნალისტის სახელმძღვანელო”, როგორც შეიძლება გეგონოთ, არამედ ნოდარ ლადარია (სტატიიდან ასევე ირკვევა, რომ ლადარიას გია ნოდია ჟურნალისტი ჰგონია).
ჰოდა, ჩვენ ისეთ პრობლემებზე გავამახვილოთ ყურადღება, რომლებიც ქვეყანას ეგზისტენციალური კრიზისის წინაშე არ აყენებს, არც ჩამოშლით ემუქრება და არც არაფრით, მაგრამ მაინც ნერვებს გვიშლის. ნეტა შეიძლებოდეს ამ პატარა რამე-რუმეების კანონით აკრძალვა. მე ჩემებს გეტყვით და თქვენ თქვენი დაამატეთ - კომენტარებში.
1. არ შეიძლება, რომ კანონით ავუკრძალოთ ტაქსისტებს გაკვირვებული სახის მიღება, როდესაც ხუთლარიანს მიაწვდი? გასაგებია, შეიძლება რომ ხურდა არ ჰქონდეს კაცს, მაგას კანონით ვერ აკრძალავ, მაგრამ, ეს ყალბი გაოცება იქნებ აღმოვფხვრათ. ხომ იცით, არა? აი, ხუთლარიანს რომ მიაწოდებ და ორი ლარი ხურდა რომ უნდა მოგცეს წესით და ისე რომ შეიცხადებს, გეგონება დუბლონები დაინახაო. აჰ, აი მაგის ხურდა ნამდვილად არა მაქვსო - იტყვის და ტაქსის რომელიღაც უჯრას გამოაღებს იმის საჩვენებლად, მართლა არაფერი მაქვსო (ვიცი, რომ მანქანისას უჯრა არ ჰქვია. ჩემი ბლოგია და როგორც მინდა, ისე დავწერ).
2. არ შეიძლება, რომ ქუჩაში გადაფურთხებაზე ჯარიმა თუ, რა ქვია, ადმინისტრაციული სასჯელი დავაწესოთ? ერთს და ორს აიტანს კაცი, მაგრამ სამი ბიჭი ან მეტი თუ დგას ერთად ხუთ წუთზე მეტს, ნამდვილ წარღვნას აწყობენ ხოლმე. ფუჰ. წარმოიდგინე, ახალდაშლილ ბირჟასთან რომ ჩაივლი და ფურთხის ზღვა რომ უნდა გადალახო. ისიც გასაგებია, რომ ხანდახან შეიძლება მოგაწვეს და გადააწიტო, მაგრამ ჩვენთან მგონი წესია ეგეთი - მეგობარს თუ მეორე მეგობრის ახალ მანქანაზე ელაპარაკები, უნდა იაქლემო.
3. არ შეიძლება, რომ კანონით შევზღუდოთ პრეზიდენტის უფლება, გარკვეული დროის გასვლის შემდეგ თავისი საქმიანობა წინამორბედისას შეადაროს? აი, რატომ - ყველამ იცის, რომ შევარდნაძე ცუდი პრეზიდენტი იყო. ამას, მგონი თვითონ შევარდნაძეც აღარ უარყოფს. იმდენ ხანს იყო ცუდი, რომ ბოლოს ყველას ყელში ამოუვიდა და რევოლუცია მოხდა. უკვე ექვსი წელია ის კაცი ქვეყნის მეთაური აღარ არის. უკვე ექვსი წელია, საშუალოდ კვირაში ერთხელ პრეზიდენტი გვიხსნის, რომ შევარდნაძეზე უკეთესია. ძალიან დაბლაა ხარიხა დაწეული (ძალიან მინდოდა ცხოვრებაში ერთხელ მაინც სიტყვა ”ხარიხა” გამომეყენებინა). წარმოიდგინე, ყოველ ჯერზე, როდესაც ჩაის დასალევად დასხდებით, მშობლებს რომ უმტკიცო - აი, რა კარგია მეზობელი ზეზვა რომ არა ვარ, რომელმაც 6 წლის წინ, სიმთვრალეში, მეორე მეზობელ ანტონს თავში ტაფა ჩაარტყა და ლამის მოკლა, რის გამოც 3 წელი ციხეში იჯდა, შემდეგ კი გამოვიდა და ძირითადად დრო იმაში გაჰყავს, რომ ტოტალიზატორს თამაშობს, ყოველდღე თვრება და ჰყვება კალაშოვზე ისტორიებს, რომლებიც არავის აინტერესებსო.
თუ კანონს არ მიიღებენ, იქნება ყველამ ერთად ვთხოვოთ. ვუთხრათ, გვჯერა, რომ შევარდაძე პრეზიდენტად არ ვარგოდა. მოდი, ახლა მხოლოდ იმაზე ვილაპარაკოთ ხოლმე, ასე, სამი წლის წინ რა იყო ცუდი და ახლა როგორ გაუმჯობესდა.
როგორც უკვე გითხარით, ეს მცირე პრობლემების ჩემი ვერსიებია. თქვენ თქვენი მიამატეთ კომენტარებში და ქვეყანაც აშენდება.
იმ მნიშვნელოვან რამეებს სხვები მიხედავენ. აი, ვთქვათ მედია და ჟურნალისტიკა... ხომ გამოჩნდა, როგორი უნდა იყოს კარგი ჟურნალისტი - უნდა იდგას სწორი ღირებულებების პლატფორმაზე, იდეური გარკვეულობა უნდა ჰქონდეს და მორალური სიცხადე. ამას, სხვათა შორის, გვეუბნება არა ”საბჭოთა ჟურნალისტის სახელმძღვანელო”, როგორც შეიძლება გეგონოთ, არამედ ნოდარ ლადარია (სტატიიდან ასევე ირკვევა, რომ ლადარიას გია ნოდია ჟურნალისტი ჰგონია).
ჰოდა, ჩვენ ისეთ პრობლემებზე გავამახვილოთ ყურადღება, რომლებიც ქვეყანას ეგზისტენციალური კრიზისის წინაშე არ აყენებს, არც ჩამოშლით ემუქრება და არც არაფრით, მაგრამ მაინც ნერვებს გვიშლის. ნეტა შეიძლებოდეს ამ პატარა რამე-რუმეების კანონით აკრძალვა. მე ჩემებს გეტყვით და თქვენ თქვენი დაამატეთ - კომენტარებში.
1. არ შეიძლება, რომ კანონით ავუკრძალოთ ტაქსისტებს გაკვირვებული სახის მიღება, როდესაც ხუთლარიანს მიაწვდი? გასაგებია, შეიძლება რომ ხურდა არ ჰქონდეს კაცს, მაგას კანონით ვერ აკრძალავ, მაგრამ, ეს ყალბი გაოცება იქნებ აღმოვფხვრათ. ხომ იცით, არა? აი, ხუთლარიანს რომ მიაწოდებ და ორი ლარი ხურდა რომ უნდა მოგცეს წესით და ისე რომ შეიცხადებს, გეგონება დუბლონები დაინახაო. აჰ, აი მაგის ხურდა ნამდვილად არა მაქვსო - იტყვის და ტაქსის რომელიღაც უჯრას გამოაღებს იმის საჩვენებლად, მართლა არაფერი მაქვსო (ვიცი, რომ მანქანისას უჯრა არ ჰქვია. ჩემი ბლოგია და როგორც მინდა, ისე დავწერ).
2. არ შეიძლება, რომ ქუჩაში გადაფურთხებაზე ჯარიმა თუ, რა ქვია, ადმინისტრაციული სასჯელი დავაწესოთ? ერთს და ორს აიტანს კაცი, მაგრამ სამი ბიჭი ან მეტი თუ დგას ერთად ხუთ წუთზე მეტს, ნამდვილ წარღვნას აწყობენ ხოლმე. ფუჰ. წარმოიდგინე, ახალდაშლილ ბირჟასთან რომ ჩაივლი და ფურთხის ზღვა რომ უნდა გადალახო. ისიც გასაგებია, რომ ხანდახან შეიძლება მოგაწვეს და გადააწიტო, მაგრამ ჩვენთან მგონი წესია ეგეთი - მეგობარს თუ მეორე მეგობრის ახალ მანქანაზე ელაპარაკები, უნდა იაქლემო.
3. არ შეიძლება, რომ კანონით შევზღუდოთ პრეზიდენტის უფლება, გარკვეული დროის გასვლის შემდეგ თავისი საქმიანობა წინამორბედისას შეადაროს? აი, რატომ - ყველამ იცის, რომ შევარდნაძე ცუდი პრეზიდენტი იყო. ამას, მგონი თვითონ შევარდნაძეც აღარ უარყოფს. იმდენ ხანს იყო ცუდი, რომ ბოლოს ყველას ყელში ამოუვიდა და რევოლუცია მოხდა. უკვე ექვსი წელია ის კაცი ქვეყნის მეთაური აღარ არის. უკვე ექვსი წელია, საშუალოდ კვირაში ერთხელ პრეზიდენტი გვიხსნის, რომ შევარდნაძეზე უკეთესია. ძალიან დაბლაა ხარიხა დაწეული (ძალიან მინდოდა ცხოვრებაში ერთხელ მაინც სიტყვა ”ხარიხა” გამომეყენებინა). წარმოიდგინე, ყოველ ჯერზე, როდესაც ჩაის დასალევად დასხდებით, მშობლებს რომ უმტკიცო - აი, რა კარგია მეზობელი ზეზვა რომ არა ვარ, რომელმაც 6 წლის წინ, სიმთვრალეში, მეორე მეზობელ ანტონს თავში ტაფა ჩაარტყა და ლამის მოკლა, რის გამოც 3 წელი ციხეში იჯდა, შემდეგ კი გამოვიდა და ძირითადად დრო იმაში გაჰყავს, რომ ტოტალიზატორს თამაშობს, ყოველდღე თვრება და ჰყვება კალაშოვზე ისტორიებს, რომლებიც არავის აინტერესებსო.
თუ კანონს არ მიიღებენ, იქნება ყველამ ერთად ვთხოვოთ. ვუთხრათ, გვჯერა, რომ შევარდაძე პრეზიდენტად არ ვარგოდა. მოდი, ახლა მხოლოდ იმაზე ვილაპარაკოთ ხოლმე, ასე, სამი წლის წინ რა იყო ცუდი და ახლა როგორ გაუმჯობესდა.
როგორც უკვე გითხარით, ეს მცირე პრობლემების ჩემი ვერსიებია. თქვენ თქვენი მიამატეთ კომენტარებში და ქვეყანაც აშენდება.
