ნებისმიერი უსამართლობის უგულებელყოფა შესაძლებელია, თუ მისი არსებობის შესახებ არაფერი ვიცით, თუმცა უგულებელყოფის პროცესი წარმოუდგენლად მარტივდება, როცა ამ უსამართლობის შესახებ ჩვენი ეპისტემიური აპარატი ზედაპირულ, ტრივიალურ და კოსმეტიკურ განმარტებას გვთავაზობს.
კორონავირუსის გავრცელების შიშის საფარქვეშ, ძალიან ბევრმა ადამიანმა გამოავლინა შიშები მრავალფეროვანი და მულტიკულტურული საქართველოს წინააღმდეგ. აღმოჩნდა, რომ კარგად შეფუთული ნარატივი ინტეგრაციის შესახებ ვერ მუშაობს უმრავლესობის მხილების გარეშე.
ხშირად ძალა მხოლოდ ტერიტორიების ოკუპაციით არ შემოიფარგლება. უმეტესად ძალა წარმოადგენს შესაძლებლობას, რომ შენ მიერ გამოგონილი და მოყოლილი ისტორია სხვებს რეალობად მიაღებინო. რუსებმა ეს შეძლეს.
მიუხედავად იმისა, რომ ოპოზიციის მოთხოვნების შინაარსი აბსოლუტურად სამართლიანია და არჩეული გზაც, ერთი შეხედვით, სავსებით მისაღები, მოსახლეობის დიდი ნაწილი მაინც არ უერთდება არაძალადობრივ მოძრაობას.
მნიშვნელოვანია საჯაროდ ვისაუბროთ და გამოვამზეუროთ ჩვენს საზოგადოებაში არსებული პრობლემური, ხშირად უღიარებელი და უმცირესობებისთვის მტკივნეული დომინანტი მზერის ტიპები ეთნიკური აზერბაიჯანელების (და, ზოგადად, თითქმის ყველა ეთნიკური ჯგუფის) მიმართ.
