ალბათ შეამჩნევდით, ჩვენს ბლოგზე გაჩნდა კომენტატორი, რომელიც საკუთარ თავს „თქვენსგამომიშისტს“ უწოდებს.
პრეზიდენტის უშუალო გარემოცვასთან დაახლოებული წრიდან უკვე ჟონავს ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ საპარლამენტო არჩევნები ადრეულ შემოდგომას არ გადააცილებს და, შესაძლოა, ზაფხულშიც დაინიშნოს.
რა მოხდა 26 მაისს? ამ დღეს ყველა თავისებურად აფასებს და შეფასებები რადიკალურად განსხვავებულია: ზოგისთვის ეს გამარჯვების დღეა, ზოგისთვის – დამარცხების. რა მოხდა სინამდვილეში, ისევ და ისევ, არ ვიცით.
ოპოზიციის წიაღში გაჩნდა აზრი, რომ მრავალ ლიდერს შორის უნდა შეირჩეს ერთი, რომლის ირგვლივ მთელი საპროტესტო მოძრაობა შემოიკრიბება.
თბილისში 9 აპრილს დაწყებული საპროტესტო აქცია ყოველდღიურ რეჟიმში გრძელდება. თუმცა, ხელისუფლებისა და მომიტინგეების ურთიერთობაში არსებითად არაფერი იცვლება.
დღეს ვცადოთ, მოვლენებს მიშა სააკაშვილის თვალით შევხედოთ. ვნახოთ, საბავშვო კარუსელების შემდეგ როგორ შექმნა მან საქანელა დიდებისთვის, რომელზეც სერიოზულ ადამიანებს „აიწონა–დაიწონას“ პრინციპით მიუჩინა ადგილი.
ჩემთვის არსებითი მნიშვნელობა აქვს, როგორ აფასებს ჩემს საქმიანობას საზოგადოების რომელიმე წევრი. თქვენ – კომენტარების ავტორებს – არ გაქვთ (არ შეიძლება გქონდეთ) ანგარებიანი მიზნები ჩემთან დაკავშირებით.
არავინ იცის, რა მოხდებოდა, 9 აპრილს ქუჩაში ათჯერ მეტი ხალხი რომ გამოსულიყო. ის კი ცნობილია, რომ მოპროტესტეების ამჟამინდელი რაოდენობა პრეზიდენტის მხრიდან დათმობების ზღვარს დაბალ თამასაზე აყენებს.
გასული კვირის განმავლობაში ერთ-ერთი ყველაზე აქტუალური თემა იყო ჟურნალისტების მიმართ სხვადასხვა კუთხით გამოვლენილი აგრესია.
მგონი, ოპოზიციის საქმე ვერ არის კარგად. მართალია, ლიდერები, ძირითადად, ისევ მიხეილ სააკაშვილის გადადგომაზე ლაპარაკობენ, მაგრამ ასეთი ცვლილებისთვის ქვეყანა მზად არ ჩანს.
აქვს თუ არა უფლება პრეზიდენტს, ვიდრე იგი საკუთარ უფლებამოსილებებს ახორციელებს, უარი თქვას საზოგადოების პროტესტული ნაწილის პრეზიდენტობაზე?
ძალადობას მაინც ვერ ავცდით. მართალია, ხელისუფლება ამბობს, რომ 7 ნოემბრის შეცდომას არ გაიმეორებს, მაგრამ ეს გადაწყვეტილება, როგორც ჩანს, მხოლოდ მიტინგის დარბევას ეხება.
საკითხის ასე დაყენება, რატომ არ დადის ხალხი მიტინგზე, ბევრს არ მოეწონება - არც მომიტინგეებს და არც პოლიტიკოსებს.
ნიკო ნერგაძის არ იყოს, მეც მიხარია, რომ ბლოგერი გავხდი. ჯერ ერთი, ის ადამიანები, რომლებიც სხვადასხვა ინტერნეტულ ფორუმზე მპოულობენ, რომ პოლიტიკაზე თავისი აზრები გამიზიარონ.
ბოლო ერთი წლის მანძილზე მიხეილ სააკაშვილს არაერთხელ უთქვამს, რომ კარგად დაისწავლა 7 ნოემბრის გაკვეთილი. 9 აპრილს დაწყებული საპროტესტო ტალღა მკაფიოდ გამოაჩენს, რას გულისხმობდა საქართველოს პრეზიდენტი.
რამდენიმე დღე დარჩა იმ აქციამდე, რომელმაც უნდა გაარკვიოს, საზოგადოების რა ნაწილი გამოდის ქუჩაში ხელისუფლების მიმართ პროტესტით,
დღეს არავინ იცის პასუხი კითხვაზე – რით დასრულდება 9 აპრილს დაწყებული საპროტესტო ტალღა? თუმცა, შესაძლებელია, სავარაუდო პასუხი მოვძებნოთ მსჯელობით სხვა კითხვაზე:
ბოლო დღეების განმავლობაში, ერთი მხრივ, გამწვავდა განცხადებები 9 აპრილს დაგეგმილ აქციასთან დაკავშირებით, მეორე მხრივ, დაიწყო საუბარი იმის შესახებ,
ჩამოტვირთე მეტი
