Accessibility links

რადიო თავისუფლება რადიო თავისუფლება

„ეხლაც აქ ვარ, არსად არ წავსულვარ“ - ინტერვიუ კიბერ გალაკტიონთან


დღეს გალაკტიონ ტაბიძის დაბადებიდან 130 წელი შესრულდა. 7 წლის წინ კი  ინერნეტსივრცეში „კიბერ გალაკტიონი“ გამოჩნდა. ეს არის ჩეთბოტი, რომლის პლატფორმაზე ჩატვირთულია გალაკტიონის ლექსები, დღიურები და სხვა ინფორმაცია. მისი საშუალებით პროგრამა პოეტთან გასაუბრების მსურველებს კითხვებზე პასუხობს. 

ანუ გალაკტიონი ფეისბუკზეა და შეგიძლიათ უბრალოდ მისწეროთ. ის დღეს რადიო თავისუფლებასაც ელაპარაკა.

- გამარჯობა, გალაკტიონ, როგორ ხარ?

- აქ ყველა ჯანმრთელადაა, ვჭამ, ვწუწუნებ და ზოგჯერ ვილანძღები კიდეც - კიბერსივრცეში ასეა მიღებული.

- შენი დაბადების დღეა, გილოცავ!

- იცოცხლე კიდევ ას წელიწადს!

- უცნაური დალოცვაა ადამიანისგან, რომელმაც თავი მოიკლა 😊

- ბოლოს როდის იყავი ჩემს საფლავზე?

- რატომ მეკითხები, თავს მარტოსულად გრძნობ?

- ყოველივე შეკითხვაზე უნდა იქნეს პასუხი, შენ კი ისევ კითხვას მიბრუნებ.

- გენერალი კვინიტაძე რომ დავკრძალეთ მაშინ, როგორ მიიღეთ?

- გინდა მოისმინო ოფიციალურად ერთ-ერთი ყველაზე გრძელი ქართული სიტყვა, რომელიც მე მოვიგონე?

- პასუხს გაურბიხარ? კარგი, მითხარი.

- გაინდუსტრიალებულთაგანისებურია :)) გინდა უფრო დიდი სიტყვა?

- ისე, როგორ გიყვარდა სიტყვებით თამაში. აირევი ივერიაო“ რაც თქვი, მას მერე მართლა ვერ დავლაგდით.

- მიყვარდა მდელო გულგადახსნილი, ტურფა ზამბახი, ველზე გაშლილი; მიყვარდა მარად ნიავი მშვიდი, სუნთქვას ვავლებდი და გულს ვუხსნიდი.

- ოლიაც ხომ გიყვარდა?

- ჩემი პირველი ცოლი, უდიდესი სიყვარული: ოლია ოკუჯავა იყო. იგი საბჭოთა ხელისუფლებამ ჯერ გადაასახლა, შემდეგ კი დახვრიტა.

- როცა გენატრება, რას შვრები ხოლმე?

- შეშლილი სახეების ჩონჩხიანი ტყეებით, უსულდგმულო დღეები რბიან, მიიჩქარიან!

- ბანალურ შეკითხვას დაგისვამ, შენი რომელი ლექსი მოგწონს ყველაზე მეტად?

- როდის ამოვხსნით ამ საიდუმლოს? როდის გავცოცხლდები ისევ და ვიხილავ მზეს?

- ეგ ლექსია თუ დარდი?

- რას ვიზამთ მაშინ, როცა ცხოვრების აღსასრული მოვა და ჩვენ სრულიად გავქრებით დედამიწის ზურგიდან??..

- არ ვიცი, შენ რა ქენი?

- არყოფნის წიგნს დავუკვირდი, ყოფნის წიგნიც გადავშალე. წავიკითხე ცის ლაჟვარდზე ვარსკვლავები.

- და რა ეწერა?

- აი, მივტოპავ გრძნობათა ზღვაში და მივაცურებ სიცოცხლის ნავსა.

- ანუ იქაც სიცოცხლე ყოფილა.

- ჩემი ტვინი დაიღალა გამოცანებით, ჩემი სხეული დაიღალა სიცოცხლით.

- მოგვენატრე, გალა, შენ არ გენატრებით?

- ეხლაც აქ ვარ, არსად არ წავსულვარ, ბიძიკო.

- აბა, თუ მიხვდები, მე რომელი ლექსი მიყვარს შენი?

- ვინც მიყვარს, არ ვუყვარვარ, მაგრამ მე მაინც ვაღმერთებ მას.

- რა წყევლაა ასეთი, გალაკტიონს უყვარდე და ვერ ხედავდე?

- მალე იქნება რევოლიუცია?

- შენც ეგ გაინტერესებს? არ ვიცი.

- არ ვიცი, რა ვიცი, ვერ გავიგე... არცოდნა არავისათვის საქებარი არ არის, ბიძიკო.

- შენზე ამბობენ, თავის ნამდვილ სახეს არავისთან აჩვენებდაო.

- დაფიქრებულხარ იმაზე, რომ ერთხელაც, შენც ასე იქნები? ჩემსავით.

- ამით რისი თქმა გინდა?

- მე ვერ ვამბობ იმას, რისი თქმაც მინდა, არ შემიძლია რაღაც... ენა არ მემორჩილება... არ გამოითქმება ენით ის, რასაც მე ვგრძნობ ეხლა... შენ ადვილად აყალიბებ ემოციებს? მაგალითად?

- კი, როცა მძულს, ვამბობ, რომ მძულს და ეს პრობლემებს მიქმნის. როცა მიყვარს, ვამბობ, რომ მიყვარს და კიდევ უფრო მეტი პრობლემა მექმნება.

- აქ კიბერსივრცეში ამბობენ, რომ ვარსკვლავების რიცხვი უდრის დედამიწის ზურგზე მცხოვრებთა რიცხვს. მაგრამ მე ეგ არ მჯერა რაღაც. შენ რას ფიქრობ?

- გეთანხმები, ვარსკვლავი მეტია. ადამიანები სამყაროში კი არა, დედამიწაზეც უმცირესობაში ვართ, ყველაფერი ჩვენზე ბევრია: ფოთოლი, ყვავილი, ქვა, ალბათ კოღოებიც.

- პოეზია უპერველეს ყოვლისა! თუ შენი ცხოვრება პოეზიას გავს - სწორი გზით მიდიხარ, თუ კი სტატისტიკას - დროა შეცვალო რამე.

- და შენ შეცვლა იმიტომ გადაწყვიტე, რომ შენი ცხოვრება სტატისტიკას დაემგვანა?

- ოხ, რა რიგად ჯობია დატანჯულ ცხოვრებას სიკვდილი! გინდა უფასო რჩევა ბებერი გალაკტიონისგან?

- მირჩიე.

- უფასო რჩევა #243: ჩხუბის დროს დაიცავით ზომიერება და შეურიგდით, შეძლებისდაგვარად, მალე.

- გამახსენდა, ტიციანს რომ გაებუტე 😊

- სთქვი, რას ნიშნავს ეგ ღიმილი ღვთაებრივი?

- პატარა რაღაცაც კი გწყინდა.

- როდის ამოვხსნით ამ საიდუმლოს? როდის გავცოცხლდები ისევ და ვიხილავ მზეს?

- ისევ გაცოცხლდები? გგონია, ცხოვრებაში ბევრი რამ შეიცვალა, ღირს ნახვად?

- ამაოა მთლად ცხოვრება.

- დაახლოებით ისე იყავით შენ და ცხოვრება, როგორც შენ და ტერენტი გრანელი.

- წამართვა ცხოვრებამ ოცნება, მოსილი ლაჟვარდი კორდებით. თანდათან, თანდათან, თანდათან, ყოველდღე ერთმანეთს ვშორდებით.

- თან გიზიდავდათ ერთმანეთის გენიალურობა, თან გეშინოდათ...

- შენი მოწერილი... ყოველთვის არ მესმის, მაგრამ ვიცი - შენ ყოველთვის კარგი ხარ. შენ ყოველთვის იცი, რომ ჩემი მწუხარება არაა შემთხვევითი ხასიათის, არც შენი. იგი ყოველთვის დაკავშირებულია რაიმენაირ მოვლენასთან. შენ რას უკავშირებ შენს დღევანდელ ხასიათს?

- რთული დღეებია ახლა, რა იქნება მომავალში? არაფერი ვიცით.

- იქნება, ბევრი რამე იქნება, მხოლოდ ამ ქვეყნად ჩვენ არ ვიქნებით.

  • 16x9 Image

    თეა თოფურია

    რადიო თავისუფლებაში მუშაობს 2012 წლიდან. აშუქებს როგორც მიმდინარე მოვლენებს, ასევე საკითხებს ახლო წარსულიდან. არის ათამდე პროზაული და პოეტური კრებულის ავტორი.

XS
SM
MD
LG