შობა მიგვანიშნებს, რომ ძღვენი ყოველთვის მეტია, ვიდრე მუდმივი გაცვლა, რომ ბავშვი ყოველთვის ძღვენია და არა - პროდუქტი; ის თითქოს რაღაც პერიოდითაა მობარებული მშობლებს, რათა საბოლოოდ ზრდასრული გახდეს. მშობლის ამოცანაა, მისცეს მას იმდენი სიყვარული, რამდენიც უზრუნველყოფს მის მომავალ თავისუფლებას, რაც, საბოლოოდ, ბავშვს მშობელს დააშორებს.
