ნახატი თითქმის ასი წლის განმავლობაში ითვლებოდა დაკარგულად. კლიმტს ეს პორტრეტი ებრაელი მრეწველების ოჯახმა 1917 წელს, მხატვრის გარდაცვალებამდე ერთი წლით ადრე, შეუკვეთა. ბოლოს საზოგადოებამ ის გამოფენაზე 1925 წელს ნახა. ვენის აუქციონის სახლმა im Kinski-მ მიმდინარე წლის იანვარში გამოაცხადა, რომ ნახატი ნაპოვნია და მას აუქციონზე გამოიტანდნენ.
ხელოვნების ექსპერტები დღემდე დავობენ იმაზე, თუ ვინ არის ზუსტად გამოსახული ნახატზე და რა ბედი ეწია მას ნაცისტური ჰოლოკოსტის დროს. ხელოვნების ისტორიკოსები ტობიას ნატერი და ალფრედ ვაიდინგერი თვლიან, რომ ეს არის ებრაელი მრეწველის, ადოლფ ლიზერის ქალიშვილის, მარგარეტ კონსტანს ლიზერის პორტრეტი.
სხვა ვერსიის თანახმად, რომელსაც im Kinsky ასახელებს, ეს შეიძლება იყოს ადოლფის ძმის, იუსტუს ლაზერის და მისი მეუღლის, ჰენრიეტას ორი ქალიშვილიდან ერთ-ერთი, რომელიც თანამედროვე ხელოვნების მფარველი იყო. ჰენრიეტა ლიზერი ნაცისტურ ოსვენციმის ბანაკში გარდაიცვალა. მისი ორივე ქალიშვილი, ელენა და ანა, მეორე მსოფლიო ომს გადაურჩნენ.
1925-1961 წლებში ნახატის ბედი გაურკვეველი იყო. როგორც im Kinsky-ში აცხადებენ, 1960-იანი წლებიდან ტილომ სამი მფლობელი შეიცვალა მემკვიდრეობით. თუ ვინ იყო ნახატის ბოლო მფლობელი, არ არის ცნობილი. აუქციონის სახლის ექსპერტებს არ გამოუვლენიათ რაიმე კრიმინალი ნახატის პროვენანსის (წარმომავლობის) შემოწმებისას. გარდა ამისა, ნახატი არ აღმოჩნდა ნაცისტების მიერ გასხვისებული ფასეულობების სიაში.
