თბილისში ველო მოყვარულებმა პატივი მიაგეს დაღუპული ველოსიპედისტის ხსოვნას, რომელსაც 28 იანვარს ველოსიპედით სიარულისას მანქანა დაეჯახა.
თბილისში ზოგ ადგილზე ავტომობილები 50-60 კმ/საათ სიჩქარეზე სწრაფად გადაადგილდებიან. ტრანსპორტის სპეციალისტი, გელა კვაშილავა ამბობს, რომ კვლევების თანახმად ასეთ შემთხვევაში ავარიის დროს ქვეითებისა და ველოსიპედისტების დაღუპვის რისკი 80 პროცენტამდეა. ხოლო თუ ავტომობილები 50 კმ/საათ სიჩქარეზე ნელა მოძრაობენ, ავარიის დროს გადარჩენის შანსი 70 პროცენტამდე იზრდება.
ჯოზეფ ალექსანდერ სმიტის თქმით ამისთვის საკმაოდ ძლიერი ნერვებია საჭირო, რადგან მძღოლების დიდი ნაწილი ველოსიპედისტების მიმართ მტრულადაა განწყობილი: „ახლაც, ამ აქციეზე რომ მოვდიოდი, გზაში ერთ-ერთმა მძღოლმა შემაგინა. ჩემთვის აქ მოსვლა არის პოლიტიკური პროტესტი. უარს ვამბობ მანქანაზე, ვფიქრობ, რომ ნაკლები მანქანა უნდა იყოს ამ ქალაქში და მგონია, რომ ამას ვემსახურები ველოსიპედით სიარულისას.“
ირაკლი გელეიშვილი: „ზოგი ამბობს, თბილის რელიეფი არ არის ველოსიპედისტებისთვის განკუთვნილი არ არისო. არ არის ასე, უბრალოდ გადართავ დაბალ სიჩქარეში და ცოტა ნელა, მაგრამ მაინც მიხვალ იმ ადგილას სადაც გინდა.“
რადგანაც, ველო ბილიკები არ არის, ველოსიპედისტებს სიარული გზის განაპირას ან ტროტუარზე უწევთ, რაც მოუხერხებელი და საშიშია.
„ველოსიპედი არის ჩვეულებრივი ტრანსპორტი. თუ ვამბობთ, რომ ავტომობილების რაოდენობა უნდა შემცირდეს, მაშინ მერიამ, ქალაქის მთავრობამ ხელი უნდა შეუწყოს ამ ტრანსპორტის განვითარებას“.
„თუ ველოსიპედისტებს საშიშროების გარეშე გადაადგილება შეეძლებათ, თბილისი უფრო ადამიანური ქალაქი გახდება არამარტო ველოსიპედისტებისათვის, არამედ ყველასთვის.“
„ჩვენ ძალიან ცოტა ველო ბილიკი გვაქვს, ველოსიპედით გადაადგილება იმდენად რთულია, რომ არის საშიშროება კიდევ უფრო მეტი ადამიანი დაიღუპოს.“