„საერთაშორისო გამჭვირვალობამ“ გამოაქვეყნა „კორუფციის აღქმის ინდექსი 2020“. არასამთავრობო ორგანიზაციის ანგარიშში შეფასებულია საჯარო სექტორში კორუფციის სავარაუდო დონე მსოფლიოს 180 ქვეყანასა და ტერიტორიაზე. შეფასებისთვის გამოყენებულია შკალა 0-დან(ძალიან კორუმპირებული) 100-მდე(ძალიან სუფთა).
"საერთაშორისო გამჭვირვალობის" მონაცემებით, წინა წლების მსგავსად ქვეყნების 2/3-ზე მეტს 50 ქულაზე ნაკლები აქვს.
2020 წლის ინდექსით, საქართველო 56 ქულით 45-ე ადგილზეა. 2019 წელსაც საქართველოს 56 ქულა ჰქონდა, თუმცა 44-ე ადგილზე იყო, 2018-ში კი, 58 ქულით 41-ზე, რაც ხუთი საფეხურით გაუმჯობესებული პოზიცია იყო 2017 წელთან შედარებით.
ამასთან, საქართველო აღმოსავლეთ ევროპისა და შუა აზიის რეგიონში ინარჩუნებს კორუფციისგან ყველაზე სუფთა ქვეყნის სტატუსს.
„საერთაშორისო გამჭვირვალობის“ ანგარიშის თანახმად, 88-88 ქულით პირველ ადგილს ინაწილებენ დანია და ახალი ზელანდია. 12-12 ქულით ბოლო ადგილზე არიან სომალი და სამხრეთ სუდანი. 2012 წლის შემდეგ ყველაზე ცუდი მაჩვენებელი, 67 ქულა აქვს აშშ-ს.
საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციის 2020 წლის ანგარიში ეხება COVID-19-ზე მთავრობების რეაგირებაზე კორუფციის გავლენას, ჯანდაცვაში ინვესტირებას და პანდემიის პერიოდში დემოკრატიული ნორმების და ინსტიტუტების შესუსტებას.
„საერთაშორისო გამჭვირვალობის“ ხელმძღვანელის, დელია ფერეირა რუბიოს განცხადებით, COVID-19-ის პანდემია არა მხოლოდ ჯანდაცვის და ეკონომიკის, არამედ კორუფციული კრიზისიცაა და მას ჯერჯერობით ვერ უმკლავდებიან.
კვლევა აჩვენებს, რომ პანდემიით გამოწვეულ პრობლემებს უფრო ცუდად გაუმკლავდნენ იმ ქვეყნებში, სადაც კორუფციის დონე უფრო მაღალია. ანგარიშის თანახმად, მდგრადი კორუფცია ძირს უთხრის ჯანდაცვის სისტემას, ხელს უწყობს დემოკრატიის უკან დახევას და სერიოზულ საფრთხეს უქმნის მოქალაქეების სიცოცხლეს და საარსებო წყაროებს.
„საერთაშორისო გამჭვირვალობის“ შეფასებით, 2020 წელმა პრობლემები გამოავლინა საუკეთესო შედეგების მქონე სახელმწიფოებშიც კი და აჩვენა, რომ კორუფციისგან თავისუფალი არ არის არცერთი ქვეყანა.
არასამთავრობო ორგანიზაციის ანგარიში მოიცავს რეკომენდაციებსაც, რომელთა მიზანია კორუფციის შემცირება და კრიზისებზე უკეთ რეაგირება. რეკომენდაციებს შორისაა მაკონტროლებელი ინსტიტუტების განმტკიცება, საკმარისი რესურსებით მათი აღჭურვა და დამოუკიდებლობა მოვალეობათა შესასრულებლად, სამთავრობო კონტრაქტების გამჭვირვალობის უზრუნველყოფა და ინტერესთა კონფლიქტების გამოაშკარავება, მთავრობათა ანგარიშვალდებულების უზრუნველსაყოფად სამოქალაქო საზოგადოებისა და მედიისთვის შესაბამისი პირობების შექმნა და ხარჯების და რესურსების შესახებ რეალურ ინფორმაციაზე ხელმისაწვდომობა.
