75 წლის წლის გიორგი გაბაძე ყოველ დილით ავლაბარში თავისი პატარა ჯიხურის რკინის გისოსებს ხსნის, ბოთლების, ბოცების და სხვა მინის ჭურჭლის ჩამბარებელ პუნქტს აღებს და მუშაობას იწყებს. ხანდახან მთელი დღე შეიძლება გავიდეს კლიენტის მოლოდინში - ხან მასთან მიაქვთ გასაყიდად იშვიათი და ძველებური ბოთლები, ხან მისგან მიაქვთ - ღვინისთვისაც და უბრალოდ, კოლექციის შესავსებადაც. ასე გრძელდება უკვე 20 წელია. ამიტომ არის, რომ შეხედვისთანავე ხვდება, რომელ წელს შეიძლება იყოს გამოშვებული ესა თუ ის მინის ჭურჭელი. ვინ არის მყიდველი და ვინ გამყიდველი, რომელ ნივთს რა ფასი უნდა დაედოს. დრო გადის, ძველებური ნივთები ქრება, მისი ჯიხური კი, ალბათ, ერთ-ერთი ბოლო თბილისში, ჯერ ისევ ღიაა.