ის დღესაც ზუსტად ისე დარბის თავის საქსოფონ და მუსიკალურ აპარატურამოკიდებული ერთი ადგილიდან მეორეზე, როგორც ოცი წლის წინ, რეჟისორ ლევან ღლონტის ფილმში - „ხახვის ცრემლები“.
ოღონდ მაშინ, ოცი წლის წინ, გერმანიაში ცხოვრობდა. ახლა - თბილისშია, მაგრამ ტემპი უცვლელია. ლექციები ილიას უნივერსიტეტში, ლექციები კონსერვატორიაში, ჯაზის საღამოები, კონცერტები სხვადასხვა ადგილას. კომპოზიტორსა და შემსრულებელზე, საქსოფონისტსა და ჯაზმენზე რეზო კიკნაძეზე გიყვებით - „დღეს რეზო კიკნაძე უკრავს“ - უკვე საკმარისი მიზეზია აქ წასასვლელად.
დატვირთულ რეჟიმს და დაღლილობას ყვარელში, სოფელ ალმატში გაქცევით შველის ხოლმე - იმ სახლში, სადაც ბოლო წლები, გარდაცვალებამდე ცხოვრობდა რეზოს მამა, ცნობილი მეცნიერი, ლიტერატორი, ორიენტალისტი-ასირიოლოგი, ფოლკლორისტი, ზურაბ კიკნაძე. ამ ვიდეოს გადაღებისას, რეზოს სწორედ ალმატში დავემგზავრეთ. მამის წიგნების ნაწილი ბიბლიოთეკისთვის უნდა გადაეცა საჩუქრად. მერე კი რამდენიმე დღე ჩვენც მისი მუსიკის ტემპს ავყევით.