„ქართული ლეგიონის“ მეთაურის ომი და დიპლომატია უკრაინაში

ცოტა ხნის წინ ქართველ მოხალისეთა რაზმის - „ქართული ლეგიონის“ - მეთაურმა მამუკა მამულაშვილმა საკუთარი ფეისბუკის გვერდზე გამოქვეყნებულ ერთ-ერთ ბოლო მიმართვაში გააფრთხილა ყველა, რომ, ქართველი მოხალისეების სიცოცხლის ინტერესებიდან გამომდინარე, ფაქტების აღწერის დროს არ მიუთითონ ადგილმდებარეობა და პირთა სახელები, მეტსახელების ჩათვლითაც კი. ჩვენ დავუკავშირდით, სავარაუდოდ, აღმოსავლეთ უკრაინაში მყოფ ქართველ მეთაურს და პირველ რიგში იმით დავინტერესდით, თუ რამ გამოიწვია ასეთი დაგვიანებით მსგავსი მიმართვის გავრცელება იმ ფონზე, როდესაც „ქართული ლეგიონის“ მეთაურიც და მისი თანამებრძოლებიც სხვადასხვა ღონისძიებაზე არაერთხელ აღუბეჭდავთ როგორც ქართული, ისე უკრაინული თუ რუსული მედიის ტელეკამერებსა და ფოტოობიექტივებს.

მამუკა მამულაშვილი: ეს ინფორმაცია მომაწოდა უკრაინის უშიშროების სამსახურმა, რომელმაც მიიღო ინფორმაცია იმის თაობაზე, რომ რუსეთმა ჯილდო - ფულადი ჯილდო - დააწესა უკრაინაში მეომარ ქართველებზე უკრაინის პატრიარქის მიერ „ქართული ლეგიონის“ წევრების დაჯილდოების ცერემონიალის შემდეგ.

კობა ლიკლიკაძე: სხვათა შორის, იმ ღონისძიებაზე მეც ამოვიცანი რამდენიმე ქართველი ოფიცერი, მათ შორის, გენერალი გიგი კალანდაძე. მაგრამ სახეების გამოაშკარავება ეს თქვენი გადაწყვეტილებაა, თქვენ იბრძვით და ეს სწორიცაა, რომ ხალხი გიცნობდეთ. მაგრამ, მოდი, დავუბრუნდეთ ფილარეტთან შეხვედრას. ამ შეხვედრას გულგრილი არავინ დაუტოვებია. თუმცა კომენტარებში - მათ შორის, უკრაინაში მყოფი ქართველი ჯარისკაცების კომენტარებში - ასეთი რამ ამოვიკითხე, რომ უკრაინის სასულიერო ხელისუფლებამ მაგალითი მისცა საეროსო, ანუ პირველი ჯილდოები სასულიერო ხელისუფლების მხრიდან წამოვიდა. ეს იგულისხმება, არა?

მამუკა მამულაშვილი: კი, რა თქმა უნდა. სასიამოვნო ეს ფაქტი იმიტომ არის, რომ ეს იყო თვითონ უკრაინის საპატრიარქოს ინიციატივა და ჩვენ აქ არანაირი როლი არ გვითამაშია. თვითონ გამოხატეს სურვილი, რომ დაეჯილდოებინათ ქართველი მეომრები, თუმცა თავიდან ლაპარაკი იყო მარტო ქართველი ლეგიონერების დაჯილდოებაზე. უბრალოდ, ჩვენ მოვინდომეთ, რომ დაეჯილდოებინათ ყველა ქართველი, რომელიც ფრონტის ხაზზე იბრძვის. ასე რომ, დაგვეთანხმნენ და დააჯილდოეს ყველა ქართველი და ეს მოხდა თავად [უკრაინის] პატრიარქის მოთხოვნით.

პირველი საბრძოლო ნათლობა და ტყვეობა აფხაზეთში

კობა ლიკლიკაძე: რადიომსმენელისთვის რომ უფრო ნათელი გახდეს, თუ რაზეა ლაპარაკი, გავიმეორებ „უკრაინსკაია პრავდაში“ ამ ღონისძიების თაობაზე გამოქვეყნებულ ინფორმაციას, რომ უკრაინის პატრიარქმა ფილარეტმა დააჯილდოვა „ქართული ლეგიონის“ 29 მებრძოლი, მათ შორის, ორი - სიკვდილის შემდეგ, „უკრაინის სიყვარულისა და მისთვის თავშეწირვისათვის“. მამუკა, მოდი, ცოტა უკან დავიხიოთ და თქვენზე მოგვიყევით, თქვენ რა სამხედრო გამოცდილება გაქვთ - სად იბრძოდით, თუ იბრძოდით, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის.

​მამუკა მამულაშვილი: რა თქმა უნდა, [ვიბრძოდი] საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის 1990-იან წლებში. მამაჩემი არის სამხედრო პირი, გენერალი, და 14 წლის ვიყავი, პირველად რომ მოვხვდი ომში. ამის შემდეგ საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის წარმოებულ ყველა ომში მაქვს მონაწილეობა მიღებული. არ ვიცი, რამდენად შეიძლება ამის თქმა, მაგრამ მაინც ვიტყვი, რომ ჩეჩნებს ვეხმარებოდი რუსეთის წინააღმდეგ აგრესიაში. ეს იყო 1996 წელი. ეს იყო ამ ხალხის გენოციდი და ვცდილობდით ყველანაირად დავხმარებოდით. იქ იყო რაღაც ქართული დანაყოფი, რაც არ არის გახმაურებული, და მათ შორის მეც ვიყავი, რომელიც ეხმარებოდა ჩეჩნებს. ასე რომ, საკმაოდ დიდი საბრძოლო გამოცდილება მაქვს. პროფესიით მე ვარ დიპლომატი და ხარისხი მაქვს დაცული პარიზის დიპლომატიურ აკადემიაში.

კობა ლიკლიკაძე: მამუკა, მე რადიომსმენელებს უნდა ვუთხრა, რომ კარგად ვიცი თქვენი ბიოგრაფიის ის დეტალი, რომელიც 22 წლის წინ თქვენს აფხაზეთში ყოფნას უკავშირდება. იმხანად თქვენ, 15 წლის ბიჭი, მამასა და მის რამდენიმე თანამებრძოლთან ერთად, სოხუმთან ახლოს ერთ-ერთი ობიექტის დაცვის დროს ტყვედ ჩავარდით და, ტყვეობიდან სამი თვის შემდეგ, ერთ-ერთ ასევე ძალიან პირტიტველა აფხაზ ბიჭში გაგცვალეს. მე, როგორც ჟურნალისტი, ვესწრებოდი გაცვლის მომენტს სოხუმის აეროპორტში. ძალიან ამაღელვებელი სცენა იყო ეს. საერთოდ, არ გეტყობოდათ შიში. თუმცა ახლა თქვენ დიპლომატი ხართ. ამ ფრონტზეც შეგიძლიათ უკრაინას რომ დაეხმაროთ, თქვენ კი იარაღით ბრძოლა გადაწყვიტეთ. რატომ? თქვენც სხვებივით მიგაჩნიათ, რომ უკრაინაში მოხალისედ ყოფნა საქართველოსთვის ბრძოლაცაა?

მამუკა მამულაშვილი: თავისთავად ეს ურთიერთდამოკიდებული ომებია, ეს აგრესია საქართველოს წინააღმდეგ და უკრაინის წინააღმდეგ. დღეს უკრაინის გამარჯვება არის საქართველოს გამარჯვება და ამიტომ ვცდილობთ ყველანაირად, რომ რაც შეიძლება სწრაფად მოიპოვოს უკრაინამ გამარჯვება, რადგან ეს იმოქმედებს იმ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, რომლებიც რუსეთის ახალ იმპერიას აქვს ოკუპირებული. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენ ვიცავთ არა მხოლოდ უკრაინას, არამედ საქართველოს უკრაინაში.

დებალცევოსთან ქართველი ლეგიონერებიც იბრძვიან

კობა ლიკლიკაძე: მამუკა, მაგრამ სახეზეა ძალიან მძიმე ბრძოლები ქალაქ დებალცევოსთან. შენ თუ გაქვს ინფორმაცია, რომ იქ არსებობს ე.წ. ქვაბი, ალყა, რომლის გარღვევა რთულია?

​მამუკა მამულაშვილი: ჯერჯერობით ეს ალყა და ქვაბი არ არსებობს. შესაძლებლობა ამის არის, იმიტომ რომ ისეთი ადგილმდებარეობა აქვს დებალცევოს, რომ ძალიან ადვილია მის ალყაში მოქცევა. რაც შეეხება სტრატეგიას ამ ადგილის დასაცავად, ძალიან სწორად არის გათვლილი. დღევანდელი ცეცხლის შეწყვეტის შემდეგ ძალიან დიდი ძალა არის გადასროლილი დებალცევოში, მათ შორის, ქართველი ლეგიონერებიც არიან მაგ ადგილას გადასროლილები. ძალიან მნიშვნელოვანია მაგ ქალაქის დაცვა, თუმცა მანდ უფრო მეტად მოსახლეობის დაცვაზეა ლაპარაკი და არა ტერიტორიისა, რადგან ეს არ არის იმდენად დიდი და მნიშვნელოვანი სტრატეგიული მონაკვეთი. მაგრამ იქ არის მოსახლეობა, რომელსაც აუცილებლად ეთნიკურ წმენდას ჩაუტარებენ, თუ ქალაქი რუსებს ჩაუვარდათ ხელში.

კობა ლიკლიკაძე: მამუკა, ბოლო დრომდე, ვიდრე ერთი თვის ინტერვალით უკრაინაში ჯერ ალეკო გრიგოლაშვილი, შემდეგ კი თამაზ სუხიაშვილი არ დაიღუპნენ, უკრაინაში მყოფი ქართველი მოხალისე ჯარისკაცების სოციალური სტატუსი არ იყო ყურადღებისა თუ ფიქრის საგანი. ამან კი გამოიწვია ის, რომ, მაგალითად, თუ თამაზის და ალეკოს გვერდით დაღუპულ უკრაინელის ოჯახს სახელმწიფომ მისცა ერთჯერადი ფინანსური დახმარება, ქართველი ჯარისკაცების ოჯახებმა ეს დახმარება ვერ მიიღეს. მოკლედ, როგორც „ქართული ლეგიონის“ მეთაურს, მინდა გკითხო, მოხდა თუ არა საკანონმდებლო დონეზე ქართველი მოხალისეების სტატუსის განსაზღვრა?

მამუკა მამულაშვილი: არ მოხერხდა სტატუსის გადაწყვეტა და, პრინციპში, ჩვენ ამას არც ვითხოვთ. ჩვენ გვინდა აქ ვიბრძოლოთ საქართველოს სახელით და როგორც საქართველოს მოქალაქეებმა. ჩვენ არ გვინდა მივიღოთ უკრაინის მოქალაქეობა და გვქონდეს, უბრალოდ, აღებული ვალდებულება ამ ქვეყნის წინაშე, რომ დავიცავთ. ჩვენ ამ ქვეყანას ვიცავთ, როგორც ქართველები, როგორც პატრიოტები, და ვეხმარებით მას. რაც შეეხება სტატუსს, ეს არის მთლიანად დამოკიდებული პოლიტიკაზე, უკრაინის მთავრობის პოლიტიკურ ნებაზე, მოგვცემენ სტატუს თუ არ მოგვცემენ. დღეს ეს სტატუსი არ გავქვს. უბრალოდ, გვაქვს ძალიან ახლო კოორდინაცია უკრაინის შინაგან საქმეთა სამინისტროსა და თავდაცვის სამინისტროს ბატალიონებთან. ასე რომ, კოორდინაციის პრობლემა არ გვაქვს, გვაქვს სტატუსის პრობლემა, მაგრამ, პრინციპში, ამას უკვე მნიშვნელობას აღარ ვანიჭებთ, იმიტომ რომ ველაპარაკე მებრძოლებს და მათ არ უნდათ უკრაინის მოქალაქეობის მიღება.

მიხეილ სააკაშვილი ჩვენს სათქმელს ამბობს

კობა ლიკლიკაძე: მამუკა, თქვენ განათლებით დიპლომატი ხართ და საკმაოდ რეალისტური დამოკიდებულება გაქვთ რეალობის, ცხოვრების, პოლიტიკისა თუ დიპლომატიისადმი. როგორ წარმოგიდგენიათ უკრაინიდან საქართველოში წასვლა და მერე საქართველოს სამსახურში დაბრუნება? და წარმოგიდგენიათ თუ არა ასეთი რამ დღევანდელი ხელისუფლების პირობებში, თუ ხელისუფლების შეცვლას დაელოდებით?

​მამუკა მამულაშვილი: არა, მე სამხედრო პირი არ ვარ და არ მაქვს რაიმე სამხედრო ვალდებულება საქართველოში. ასე რომ, მე ვარ ჩვეულებრივი მოქალაქე, რომელიც ჩავა და ჩვეულებრივ გააგრძელებს ცხოვრებას. თუ საქართველოს ხელისუფლებას აქვს რაიმე განზრახული, ეს ძალიან ცუდია, იმიტომ რომ ეს იმოქმედებს მათ იმიჯზე. აქ ჩვენ ჩამოსულები ვართ იმიტომ, რომ დავიცვათ საქართველოს ინტერესები. თუ ამაში ჩვენ ხელს შეგვიშლის დღევანდელი ხელისუფლება, მე პირდაპირ და ღიად დავუძახებ მათ საქართველოს მოღალატეებს. ასე რომ, ძალიან ეჭვი მეპარება, რომ გაუჩნდეთ ამის სურვილი. კი, გვიქმნიან დაბრკოლებებს, გვიქმნიან ძალიან ბევრ პრობლემებს რატომღაც, არ ვიცი. ამას საზოგადოებამ უნდა გასცეს პასუხი და არა ჩვენ აქედან. ფაქტია, რომ არ მოსწონთ ჩვენი აქ ყოფნა და საზოგადოებამ უნდა დაუსვას შეკითხვა პოლიტიკოსებს, თუ რატომ არ მოსწონთ და რატომ უნდათ, რომ უკრაინა დღეს იმყოფებოდეს იმავე მდგომარეობაში, რაშიც საქართველო იმყოფება. და მასთან დაკავშირებით ჩვენც ბევრი კითხვა გვიჩნდება. ჩვენ აქ ვაკეთებთ იმას, რაც, ფაქტობრივად, ჩვენს ძალებსაც კი აღემატება, იმიტომ რომ საშინელ პირობებში გვიხდებოდა აქ ძალიან ხშირად საქმიანობა. მოკლედ, როგორც კი დასრულდება ეს ომი უკრაინის სასარგებლოდ, აუცილებლად ჩამოვალთ საქართველოში და ჩვეულებრივად გავაგრძელებთ ცხოვრებას.

კობა ლიკლიკაძე: მამუკა, იცი, მე რამდენჯერმე დავუსვი ეს შეკითხვა საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლებს, მათ შორის, ჩემს გადაცემაში. ორი კვირის წინ საქართველოს საპარლამენტო უმრავლესობის ერთ-ერთი ლიდერი, ზვიად კვაჭანტირაძე, გამოეხმაურა უკრაინაში მყოფი კიდევ ერთი თქვენსავით ქართველი მოხალისე ოფიცრის, დავით მარტიაშვილის, თითქმის ანალოგიურ შეფასებას, რაზეც ცოტა ხნის წინ თქვენ საუბრობდით. ბატონმა კვაჭანტირაძე ამ კრიტიკის პასუხად, აი, ასეთი რამ განაცხადა: „სწორედ ეს არის ნაცების პროპაგანდის მთავარი ნარატივი. ეს არის აბსოლუტური სისულელე და ტყუილი. ამდენ ვითომდიპლომატობას და ვინმეს არგანაწყენებას უნდა შევეშვათ და ვთქვათ სრული სიმართლე, რაც მდგომარეობს იმაში, რომ საქართველოს ხელისუფლება ეხმარება და კვლავაც დაეხმარება უკრაინას - მთავარია, ნუ შეგვიშლიან ამაში ხელს. დადგა დრო, რომ ამ ტყუილს, რაც ზემოთ ციტატაში წერია, ფარდა ავხადოთ”. - აი, ასეთია თქვენს კრიტიკაზე, მამუკა, საქართველოს ხელისუფლების პასუხი.

მამუკა მამულაშვილი: მოდი, მაშინ გავიხსენოთ თავდაცვის სამინისტროს განცხადება, რომელიც თავიდან გააკეთა ხელისუფლებამ გრიგოლაშვილის დაღუპვის შემდეგ. მერე გავიხსენოთ, თუ რა სიტყვები და რა უწოდეს გარდაცვლილს იმავე გოგა ხაინდრავამ და კიდევ ბევრმა პოლიტიკოსმა. ასე რომ, მე ძალიან ეჭვი მეპარება, რომ ვინმე ამ თემით მანიპულირებს. ეს არის რეალობა, რასაც ჩვენ ვხედავთ. მით უმეტეს, ჩვენ არ გვჭირდება ამით მანიპულირება, იმიტომ რომ ძალიან გაგვიხარდება, თუ დაგვიჭერენ მხარს. ალეკო გრიგოლაშვილზე შექმნეს ძალიან ბევრი პრობლემა, ჰქონდათ მცდელობა შეექმნათ ცუდი საზოგადოებრივი აზრი, მაგრამ ეს არ გამოუვიდათ. სიმართლე გითხრათ, ჩვენზეც ცდილობდნენ რომელიმე პოლიტიკური ჯგუფისთვის მივეწერეთ და მივეკუთვნეთ, მაგრამ მინდა გითხრათ, რომ ეს ასე არ არის, ჩვენ არ წარმოვადგენთ არც ერთ პოლიტიკურ ჯგუფს. ჩვენ გამიჯნული ვართ პოლიტიკისაგან, მიუხედავად იმისა, რომ მეც და ჩემს თანამებრძოლებსაც შეიძლება გვქონდეს საკუთარი პოლიტიკური შეხედულებები, რაც ნებისმიერ ადამიანს აქვს, მაგრამ ამ შემთხვევაში პოლიტიკისაგან გამიჯნულები ვართ. ჩვენ ვიბრძვით საქართველოსთვის. ესაა რეალობა. თუ უნდათ, შეგვიწყონ ხელი, თუ არ უნდათ, რომ შეგვიწყონ ხელი, აღიარონ, რომ არიან საქართველოს მოქალაქეები.

ჩვენი ცილისმწამებლები აქ ერთ დღესაც ვერ გაძლებენ

კობა ლიკლიკაძე: მამუკა, ხომ არ უწყობს ხელს საზოგადოების ზოგიერთი წარმომადგენლის, იმავე გოგა ხაინდრავას თვალში თქვენი მისიის ასეთნაირად დანახვას ან წარმოდგენას ის ფაქტიც, რომ იგივე უკრაინის პატრიარქ ფილარეტის მიერ თქვენს დაჯილდოებას ესწრებოდნენ „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრები და თავად საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი და, საერთოდაც, ყველგან, სადაც თქვენ ჩანხართ, იქვე არიან ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლებიც. ხომ არ უწყობს ეს ხელს თქვენ მიმართ ასეთი ეჭვების გაჩენას?

​მამუკა მამულაშვილი: მესმის, კი ბატონო, შეიძლება უწყობდეს, მაგრამ მე ვადასტურებ ფაქტს, რომ ჩვენ არ გვაქვს არანაირ პოლიტიკურ ჯგუფთან არავითარი ფარული კავშირი, რაც უნდათ, რომ საზოგადოების თვალში წარმოაჩინონ. თუ ვინმე მოვა და დაგვიდგება მხარში, ძალიან გაგვიხარდება. ამ შემთხვევაში მიხეილ სააკაშვილი მოდის, გვიდგება გვერდში და იძახის იმ სიტყვებს, რაც, ალბათ, ყველამ ერთად უნდა ვთქვათ, რომ დავეხმაროთ უკრაინას. ჩემი აზრით, ეს ცუდი არ არის. რაც შეეხება ფარულ კავშირებს და რაღაც საუბრებს, ეს ასე არ არის. კიდევ ერთხელ გეუბნებით, ჩამობრძანდეს ირაკლი ღარიბაშვილი, თუ ვინც არის ახლა ხელისუფლებაში, დაგვიდგეს გვერდში, დაეხმარონ უკრაინას და ძალიან გაგვიხარდება. ამ შემთხვევაში არც ერთი თავს არ იწუხებს. პირიქით, გვიქმნიან პრობლემებს და მერე იწყება ლაპარაკი იმაზე, რომ ჩვენ ვართ მიხეილ სააკაშვილის ერთ-ერთი განშტოება თუ ჯგუფი, რომელიც ცდილობს, რომ აქ რაღაც პროვოკაცია მოახდინოს. ნუ, ეს არის სისულელე და თვითონაც კარგად იციან, რომ სისულელეა.

კობა ლიკლიკაძე: სხვათა შორის, საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტრომ დაადასტურა ინფორმაცია, რომ ძალაში რჩება ირაკლი ღარიბაშვილის ვიზიტი უკრაინაში. მე დარწმუნებული ვარ, რომ პრემიერ-მინისტრის აპარატში მოისმენენ ამ ინტერვიუს და გააცნობენ ირაკლი ღარიბაშვილს თქვენს პრეტენზიებს. ბარემ დაასახელე ერთი- ორი ხელისშემშლელი ფაქტი, რათა მის გამოსწორებაზე იზრუნოს საქართველოს ხელისუფლებამ.

მამუკა მამულაშვილი: ფაქტები თუნდაც ის არის, რაზეც გელაპარაკეთ. ეს არის ოფიციალურ დონეზე საუბრები იმაზე, თითქოს ჩვენ ვიყოთ სააკაშვილის მოწოდებით უკრაინაში ჩასული ხალხი, რომლებიც იბრძვიან სააკაშვილისა და „ნაციონალური მოძრაობისათვის“. მოდით, რა, რეალობა დავინახოთ - ეს ხალხი არის ჩამოსული ურთულეს პირობებში უკრაინაში იმისათვის, რომ თავი გაწირონ საქართველოსთვის და, ამიტომ, მოვუწოდებ ხელისუფლებას, გონს მოეგოს და დაინახოს, თუ რეალობაში რა ხდება. ეს ხელისშემშლელი და პროვოკაციული ფაქტი ისაა, რა განცხადებაც, თუ არ ვცდები, მინისტრმა ჯანელიძემ გააკეთა და რომელიც მერე უარყვეს და თქვეს, რომ ეს იყო ტექნიკური შეცდომა. ეს არ იყო ტექნიკური შეცდომა. ტექნიკური შეცდომა არის საქართველოს თავდაცვის მინისტრი, ჩემი აზრით, რადგან ასეთი სისულელის თქმა ქვეყნის ოფიციალური პირისაგან დაუშვებელია. და, როგორც დიპლომატი, გეტყვით, რომ ეს არის უდიდესი შეცდომა, რაც მათ გააკეთეს. ესაა ხელისშემშლელი, რაც მათ გააკეთეს, რადგან ყველანაირად ცდილობენ „ქართული ლეგიონის“ დისკრედიტაციას და ცუდი კუთხით წარმოჩენას. ერთი დღით ჩამოვიდეს ნებისმიერი [თანამდებობის] პირი, გაჩერდეს ჩვენთან ერთად და მერე თქვან, რომ აქ ვიღებთ ხელფასს და ვცხოვრობთ იმისთვის, რომ გავმდიდრდეთ. თუ ერთ დღეს მაინც რომელიმე გაძლებს, კი ბატონო, მერე გვეძახონ ჩვენ მოღალატეები.