ჟიგიმანტას პავილიონისი: თუკი არ იბრძოლებთ, ასი პროცენტით, ტყვეობაში აღმოჩნდებით

რადიო თავისუფლება ლიეტუველ პოლიტიკოსს ესაუბრა, ვიდრე 11 ნოემბერს ის თავის ევროპელ კოლეგებთან ერთად რუსთაველის გამზირზე მიმდინარე საპროტესტო აქციაზე გაეშურებოდა:

რადიო თავისუფლება: ბატონო პავილიონის, საქართველოში მრავალი წლის განმავლობაში ძალიან ბევრჯერ ჩამოსულხართ. აქაური ვითარების როგორ დინამიკას აკვირდებით ამ ხნის განმავლობაში?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: ჩემს მეხსიერებაში საქართველო იყო ყველაფრის ჩემპიონი. თქვენ დაიწყეთ. არ ვიტყოდი, რომ თქვენ განიცადეთ მარცხი, არამედ დასავლეთმა განიცადა მარცხი - ვერ გაამართლა თქვენი მოლოდინები. მე ვიყავი ბუქარესტის ნატოს სამიტზე, როგორც ლიეტუვის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე და პირი, ვინც პასუხისმგებელი ვიყავი საქართველოსთვის სამხედრო დახმარებაზე ოკუპაციის პირობებში. დასავლეთი იმ დროს არ იყო მზად, დაყოფილი იყო - გერმანელებმა, ფრანგებმა დაბლოკეს საქართველოს გაწევრიანება. დღეს კი გერმანიის [ბუნდესტაგის საგარეო საქმეთა] კომიტეტის თავმჯდომარე მიხაელ როთთან ერთად ვარ აქ. მან (!) უკვე მეორედ მთხოვა: „ჟიგის, ჩვენ ეს უნდა გავაკეთოთ საქართველოსთვის! საქართველო იღუპება!“. ასე რომ, დღეს ევროპა უკვე ერთიანია, მაგრამ სამწუხაროდ, ეს ჰგავს 1941, 1942-ს.. (არ ვიტყოდი 1938-ს, რადგან 1938 უკვე იყო ბუქარესტში), როცა ჰიტლერი უკვე შეტევაზეა და ჯერ კიდევ არ მოჩანს გვყავს თუ არა დღევანდელობის ჩერჩილი, რომელიც მას შეაჩერებს, თუ გვეყოლება მორიგი ჩემბერლენი, რომელიც უბრალოდ მიიღებს ამ მოცემულობას.

ვარსკვლავებიც კარგად არ ლაგდება: ვაშინგტონი გასულია - არჩევნების გამო, ბერლინიც გასულია - ასევე არჩევნების გამო, ჯერ კიდევ არ არის ახალი ევროკომისია, უნგრეთი ბოლომდე ეშხშია შესული... ახლა არის უბრალოდ ცუდი, უცუდესი დრო, თქვენთვის უმძიმესი დროება - მინიმუმ 2-3 თვის განმავლობაში, რომელსაც „ქართული ოცნება“ გამოიყენებს იმისთვის, რომ ასი პროცენტით ჩაკლას თქვენი თავისუფლება და დემოკრატია და ბელარუსად გაქციოთ.

რადიო თავისუფლება: ბრძანეთ, „უმძიმესი დროებააო“ - შეიძლება უფრო დამძიმდეს?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: დიახ. ჩვენ გვაქვს ბელარუსი, სულ რაღაც ოცდაათ კილომეტრში ჩემი ოფისის ფანჯრიდან. ჯერ კიდევ სამი წლის წინ, როცა აქ ჩამოვფრინდი და შევეცადე დავხმარებოდი, რომ არ დაეპატიმრებინათ ნიკა მელია, რადგან მესმოდა ეს იყო საბჭოური ქცევა - ოპოზიციონერის დაპატიმრება, ვთქვი, რომ ბელარუსის მიმართულებით მიდიოდით. არ ვიცი ბელარუსულია, რუსულია თუ უნგრულია, მაგრამ არაევროპულია. ჩემთვის კი საქართველო არის ევროპა, ძალიან ევროპაა. თქვენ იმდენი ძველი მეგობარი გყავთ ევროკავშირში და ისინი ჩამოდიან აქ, ვინაიდან არ ესმით ამ ქვეყნის ხმა. თქვენ გყავდათ სახეები - სააკაშვილის მსგავსი, რომელიც ახლა ციხეშია. გყავთ ბოლო დემოკრატიული სახე, რომელსაც სულ მალე ვადა ეწურება. ვინ იქნება საქართველოს სახე? ოპოზიცია ჯერ კიდევ არ არის ბოლომდე ერთიანი, თუმცა კი ამის რაღაც ნიშნებს ავლენენ. მაგრამ, როცა ჩვენ დასავლეთში ასეთი მოცულები ვართ ყველა პრობლემით, გვჭირდება კონკრეტული სახის დანახვა და მკაფიო გზავნილის გაგონება. ვინ აკეთებს გზავნილებს, ვინ არის თქვენი ხმა? ამიტომაც ჩამოვედით, რომ გავიგონოთ - ჯერ კიდევ ცოცხალია თუ არა საქართველო.

რადიო თავისუფლება: ჩვენ ვლაპარაკობთ გლობალურ კონტექსტზეც და ვინაიდან უკვე შეეხეთ, გკითხავთ უკრაინის წინააღმდეგ რუსეთის აგრესიული ომის დასრულების პერსპექტივაზე - როგორია რეალისტური სცენარები და შესაძლებელია იმის თქმა, ვინ არიან მთავარი „სცენარისტები“ ახლა?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: კვლავაც პუტინი.

რადიო თავისუფლება: ცალსახად.

ჟიგიმანტას პავილიონისი: თუმცა, ნამდვილად ვიმედოვნებ, რომ 1 დეკემბრიდან იქნება ახალი ევროკომისია, რომლის წევრებიც უპირველეს ყოვლისა არიან ევროპელები - ევროპელები, რომლებიც არიან შოკირებულები, რომლებიც არიან თავდასხმის ქვეშ. ამავდროულად ისინი წარმოადგენენ ამ პლანეტის უმდიდრეს კლუბს და ახლა მათ ესმით, რომ საჭიროა დახარჯონ იმ სფეროებში, რომლებზეც ბალტიელები ეუბნებოდნენ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში. ისინი ევროკავშირის ახალ საგარეო საქმეთა მინისტრად [ევროკავშირის უმაღლეს წარმომადგენლად] ნიშნავენ ესტონეთის ყოფილ პრემიერმინისტრს [კაია კალასს], ევროკავშირის ახალ თავდაცვის მინისტრად [ევროკომისრად თავდაცვის საკ კი ნიშნავენ ლიეტუვის ყოფილ პრემიერმინისტრს [ანდრიუს კუბილიუსს].

ჩვენ [ბალტიელებს] ქართველების მსგავსი ინსტინქტები გვაქვს, ჩვენ და ქართველებს ერთი მტერი გვყავს. დღეს იმ დიდ და მდიდარ სახელმწიფოებს სჯერათ ჩვენი ინსტინქტების. დღეს ისინი მოდიან და ინტერესდებიან ჩვენი ალღოთი. ჩვენ აღვადგენთ ევროპას და გავაერთიანებთ, მაგრამ ამას დასჭირდება გარკვეული დრო. ახლა არის შესაძლებლობის ვიწრო ფანჯარა. საქართველოს შემთხვევაში, ეს ფანჯარა აი, ასე მარტივად იკეტება.

ჩვენ ჩამოვედით ქართველი ხალხის მიმართ სოლიდარობის გამოსახატავად. იბრძოლეთ! ვინაიდან, თუკი არ იბრძოლებთ, ასი პროცენტით ტყვეობაში აღმოჩნდებით - გაიღვიძებთ ბელარუსის ტიპის საკანში. თუკი იბრძოლებთ, არანაირი გარანტია არ არსებობს, რომ გაიმარჯვებთ. ჩვენ ასი პროცენტით დაგეხმარებით, თუმცა ახლა ვცდილობთ მაინც, ამერიკაში პრობლემების მიუხედავად, რაც არის დემოკრატიული არჩევნებით მიღებული

ცვლილებები. ჩვენ ამ პროცესში ვართ მე-18 საუკუნიდან, ზუსტად თქვენს მსგავსად. ჩვენ ვიცით, როგორ შეიძლება ამერიკის მანევრირება და საკმაოდ დარწმუნებული ვარ, რომ უკრაინელები გაიმარჯვებენ, ვნახოთ - რის ფასად, ვინაიდან ფასი უკვე დიდია. ვერ ვხედავ სტატუს კვოსთან დაბრუნების რაიმე გზას. ასეთი ომის შემდეგ არ არსებობს წარსულთან დაბრუნება. ისინი [უკრაინელები] იქნებიან ნატოს წევრები, იქნებიან ევროკავშირის წევრები. ვფიქრობ, მოლდოვასნაირი ქვეყანა სხვა წევრ ქვეყნებთან ერთად ამას უფრო ადრე შეძლებს, ვინაიდან ის პატარა ქვეყანაა. მაგრამ, მინდა საქართველო ამ კომპანიაში იყოს, რადგან დღეს ეს მხოლოდ საქართველოს არ ეხება, აქ არის უკვე სომხეთიც, რომელიც იღვიძებს და საქართველოს გარეშე, მათთვის ძნელი იქნება ამის გაკეთება. ასე რომ, ვისაც ჯერ კიდევ ახსოვს „ერთიანი და თავისუფალი ევროპის“ იდეა და ვინც თვლის, რომ ეს არის საუკეთესო ოცნება - ჩვენი ყველა პრობლემის მიუხედავად, ჩვენ ვართ საუკეთესო, სრულყოფილი ოჯახი ამ პლანეტაზე - ახლა უნდა გასწიონ ძალისხმევა, ვინაიდან საქართველოს ძალიან სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს. თუმცა, საქართველოს ხალხმა უნდა ააშენოს თავისუფლების ინფრასტრუქტურა, როგორც თქვენს ერთ-ერთ ჟურნალისტს ვუხსნიდი დღეს: ასე არ ხდება, რომ ილოცებ და სული წმინდა გადმოვა, თავისუფლების მოპოვება და მისი დაცვა ძალიან მძიმე შრომას მოითხოვს.

რადიო თავისუფლება: მინდოდა, გამოსავალზე, საქართველოსთვის ამ ვითარებიდან გამოსავალზე მეკითხა და რას ფიქრობთ, ვის შეუძლია ამაში მნიშვნელოვანი, არსებითი როლის შესრულება? ვგულისხმობ - საქართველოში.

ჟიგიმანტას პავილიონისი: დიახ, გარეთ ჩვენ ვართ. ქვეყნის შიგნით ვხედავ ახალგაზრდა თაობას - შესანიშნავები არიან. მე ოთხი შვილი მყავს - ეს ახალგაზრდები ჩემს შვილებს ჰგვანან - ისეთივეები არიან, როგორებიც ახალგაზრდები ჩიკაგოში, ნიუ იორკსა თუ ლონდონში, ნამდვილად ასეა. ისინი სულის სიღრმემდე ევროპელები არიან. პირველად ვხედავ, „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ ამ 21 წლის განმავლობაში, გარკვეული სახის ერთიანობა იქმნება ოპოზიციაში - როგორც იქნა, გაიაზრეს! ვინაიდან, თქვენი მტრები დაგცინიან თქვენი ერთმანეთის ხოცვის უნარის გამო. მათ იციან, რომ ერთი ნაპერწკალი გჭირდებათ.

რადიო თავისუფლება: დიახ, არც ერთი შესაძლებლობა არ გაგვიშვია ხელიდან.

ჟიგიმანტას პავილიონისი: ჩვენ კი ეს დასაწყისიდანვე შევითვისეთ: რომც გძულდეს მეორე ლიეტუველი, რომელიც კომუნისტია (მე ყოველთვის ქრისტიან-დემოკრატი ვიყავი), შენ მას ჩაეხუტები, ჩაკიდებ ხელს და ერთად მიდიხართ მტრის წინააღმდეგ. ჩვენ ამით გავიმარჯვეთ - პირველთა შორის ვიყავით, ვინც გაიმარჯვა.

ერთიანობა არის საუკეთესო წამალი და მე ვხედავ აქ ამის ნიშნებს. ვხედავ ბრწყინვალე სამოქალაქო საზოგადოებას, თქვენს ანალიტიკურ ცენტრებს, რომლებიც ჩვენს ცენტრებს სჯობიან, ძალიან ამერიკულები არიან - ნინო ევგენიძე და სხვები. „თბილისის კონფერენციის“ მსგავსის ორგანიზება მინდოდა ლიეტუვაში, არ გვაქვს ასეთი. თქვენი კულტურა, თქვენი სულისკვეთება, თქვენი იდენტობა. ლიეტუვის რამდენ ელჩს შევხვედრივარ და როცა აეროპორტში მაცილებენ, თითქმის ერთსა და იმავეს მეუბნებიან: ჟიგის, ეს ბოლოს და ბოლოს ძალიან ძველი ქვეყანაა, ისინი ყველა მტერს დაამარცხებენ. თქვენ გაქვთ ეს სულისკვეთება, სიტყვაც რომ არ გვითხრათ, ვხედავთ ამას თქვენს თვალებში, მაგრამ ახლა დროა მოხდეს ამ ყველაფრის შერწყმა თავისუფლების ერთ დიდ მოზაიკაში და ჩვენ შეგვეძლება დაგეხმაროთ. პრობლემა ის არის, რომ ქართველებმა იციან, რომ აქვთ ეს კულტურა, იდენტობა და სულისკვეთება და აქვთ იმდენად მაღალი თვითშეფასება, რომ ხანდახან ფიქრობენ, რომ ევროპა ვალდებულია გადაარჩინოს ისინი. არა!

რადიო თავისუფლება: იმის გამო, რომ ასეთი გადასარევები ვართ.

ჟიგიმანტას პავილიონისი: დიახ, ეს მოდის იმ დროებიდან, მეოთხე საუკუნიდან.

მახსოვს, რას მეუბნებოდა ჩვენი ყოფილი ქალი პრეზიდენტი [დალია] გრიბაუსკაიტე: ევროპა სამოთხე არ არის და არც სული წმინდა, რომელიც ზემოდან გადმოდის, არამედ ევროპა არის შესაძლებლობების ბაზარი და თუკი ხარ ძლიერი, ჭკვიანი და ნიჭიერი, შეგიძლია საოცრად გამდიდრდე, როგორებიც დღეს ვართ ლიეტუველები - ჩვენ ისეთი მდიდრები ვართ, როგორც არასდროს. ჩვენ თავში გვაქვს ჩაბეჭდილი: თუკი საშუალო ხარ, დაიღუპები. შენ გადარჩები მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუკი საუკეთესო ხარ. ეს არის მოწინავეობის მენტალიტეტი. ვფიქრობ, თქვენ უნდა გქონდეთ ასეთი მენტალიტეტი. ასე რომ, დაორგანიზდით, არ დაიღუპოთ და იყავით საუკეთესოები! ასეთი საქართველო მახსოვს „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ.

რადიო თავისუფლება: თქვენ აღნიშნეთ და უწინდელი ვიზიტების დროსაც გითქვამთ ქართველებს შორის ერთიანობის გამოწვევაზე: თქვენ ვინ გასწავლათ ერთიანობა? არა მხოლოდ პირადად თქვენ, არამედ ლიეტუველებს ზოგადად. ვინაიდან, თქვენ არ ხართ ერთადერთი, ვინც ლაპარაკობს ერთიანობის მნიშვნელობაზე.

ჟიგიმანტას პავილიონისი: ჩვენც ვართ ძალიან ძველი სახელმწიფო, ერთ-ერთი უძველესი - ჩვენი ენა ყველაზე ახლოს არის ინდურ სანსკრიტთან, ათასობით წლის ისტორიის არის. მეტნაკლებად საქართველოს ზომის ვართ. და აი, რა ვისწავლეთ გადარჩენისთვის, რაც ძალიან რთულია: გაერთიანება და მტრის მეგობრად ქცევა. როგორც კი დავიყოფოდით, მტერი მოდიოდა და გვიპყრობდა.

ლიეტუვის ზოგიერთი ელჩი თბილისში, რომლებიც ისტორიკოსები არიან, მეუბნებიან, რომ ქართულ მენტალიტეტში პრობლემურია ის, რომ მათ იმდენად ხანგრძლივად ჰქონდათ წართმეული სახელმწიფოებრიობა, რომ მათ არ აქვთ სახელმწიფოებრიობის დონეზე ერთიანობის მენტალიტეტი. ისინი იბრძვიან ჯგუფებად: პარტიებად, რეგიონებად, ბიძინას მხარდამჭერთა და ბიძინას მოწინააღმდეგეთა ჯგუფებად, სააკაშვილის მხარდამჭერთა ჯგუფებად... სახელმწიფოზე რას იტყოდით, მეგობრებო? არ თვლით, რომ ყველანი ქართველები ხართ, როგორც მაკკეინი ამბობდა „ჩვენ ყველანი ქართველები ვართო“? ზოგჯერ, როცა ერთმანეთში ბრძოლას იწყებთ, ჩვენ უფრო ქართველები ვართ, ვიდრე თქვენ. თუკი ახლა გინდათ თქვენი სახელმწიფოებრიობის გადარჩენა, ცხადია, უიმედოა იმის თქმას, რომ ყველანი უნდა გაერთიანდეთ, მაგრამ საქართველოს ლიბერალურ-დემოკრატიული ნაწილი მაინც გაერთიანდით და გამოდით ერთხმად.

მაგალითად, თქვენი პრეზიდენტი, რომელსაც ვადა ეწურება, სახეა და ის აღიარებულია. სვიატლანა ციხანოუსკაიასაც კი, რომელსაც სახელმწიფო არ გააჩნია და რომლის თავისუფლებასაც ვიცავთ, ხვდებიან დღევანდელობის ბაიდენები, მაკრონი ეწვია. თქვენ გყავთ პრეზიდენტი, რომელსაც ნამდვილად მაღალი ცნობადობა აქვს. შეუქმენით მას სტრუქტურა,

აუმაღლეთ ხმა, ვინაიდან ის დიდებულია, მას ნამდვილად კარგი სურს. იმ დიდ დრამამდე [კანდიდატის სტატუსის მინიჭებამდე] ვილნიუსში რომ ჩამოვიდა, ჩვენ ნამდვილად არ გვქონდა გადაწყვეტილი - მიგვეცა თუ არა საქართველოსთვის კანდიდატის სტატუსი, ამ მთავრობის ხელში. თუმცა, მან დაგვარწმუნა. ის მოქმედებდა, როგორც სახელმწიფო მოღვაწე. ის მუშაობდა ბევრად უკეთესად, ვიდრე „ქართული ოცნების“ რომელიმე მინისტრი ან ელჩი. აი, ასე, ადგა და გააკეთა - ჩვენც დავთანხმდით და ვუთხარით: გვჯერა და ალბათ, უნდა დავუჭიროთ მხარი კანდიდატის სტატუსის მინიჭებას საქართველოსთვის.

ის შეიძლება იყოს კარგი წარმომადგენელი.

რადიო თავისუფლება: პრეზიდენტობის ვადის ამოწურვის შემდეგაც?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: დიახ, სწორედაც. სხვა რა არჩევანი გაქვთ? თუ გინდათ, გაერთიანდით თქვენს ყველა ყოფილ პრეზიდენტთან ერთად. ყველა ჯგუფი გაერთიანდით. „ქართულ ოცნებასაც“ მიმართეთ და დაუსვით შეკითხვა: გესმით თუ არა, რომ კიდევ ორ-სამ წელიწადს ასე თუ გაგრძელდება, ჩვენი ისტორიაც შეიძლება დასრულდეს? პატარა ქვეყანა ვერ გადარჩება, თუკი მთელი გულითა და გონებით მიენდობა რუსეთსა და ჩინეთს. თქვენ უნდა დაიცვათ თქვენი ქვეყანა. ეს თქვენი სუვერენიტეტია. მე ძველი დიპლომატი ვარ. ვმსახურობდი ლიეტუვის პირველ, ისტორიულ საგარეო საქმეთა მინისტრთან და მახსოვს ჩვენი ქრისტიან-დემოკრატიული პარტიის ერთ-ერთი შეკრება: არ გვინდოდა „გეების ევროპაში“ და რამე, ხომ გესმით?..

რადიო თავისუფლება: ნაცნობი ისტორიაა...

ჟიგიმანტას პავილიონისი: მსგავსია... და მან გვითხრა: მეგობრებო, ერთადერთი გზა, რომ შევინარჩუნოთ ჩვენი თავისუფლება და სუვერენიტეტი, არის ევროკავშირში გაერთიანება, ვინაიდან ის განამტკიცებს ჩვენს დამოუკიდებლობას, იქ აფასებენ მრავალფეროვნებას. არავინ გიკარნახებთ როგორ გადაწყვიტოთ თქვენ ინდივიდუალური საკითხები და ამავდროულად, მთლიანად [სახელმწიფო] „შენობა“ იქნება უსაფრთხოდ. ეს არის გადარჩენის ერთადერთი გზაო და მან აგრეთვე თქვა - თუკი ამას არ გავაკეთებთ, ბელარუსად გადავიქცევითო. შეხედეთ ახლა ბელარუსს: მედია-დიქტატორი გვყავს, „ქართულ ოცნებასთან“ უამრავი მსგავსებით და დიდი ხნის განმავლობაში გაიძახოდა, სუვერენიტეტის გარანტი ვარო. დაიცვა სინამდვილეში სუვერენიტეტი? - არა! [ბელარუსი] ოკუპირებულია: იქ ბირთვული იარაღი განუთავსეს, რაც მისსავე კონსტიტუციას ეწინააღმდეგება. ეს ქვეყანა [ბელარუსი] დე ფაქტო ოკუპირებულია. სამხედრო ექსპერტები ასე თვლიან. მათ სურთ, რომ რუსეთმა დაიპყროს? მიმდინარეობს ნელი ოკუპაცია.

რადიო თავისუფლება: ანუ, თქვენი, ასე რომ ვთქვათ, გადარჩენის რეცეპტი არის ერთიანობა?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: ერთიანობა, საქართველოს ძლიერი ხმა. ვინაიდან, გაფართოების კარი ღიაა. ჩვენ ამისთვის ვიბრძოდით ოცი წლის განმავლობაში - ბუქარესტის შემდეგ, როცა კარი თქვენს ცხვირწინ დაიკეტა - ეს იყო ცუდი, უზარმაზარი ისტორიული შეცდომა. ვილნიუსში 2013-ში არ გაგვიღია ეს კარი და საბოლოოდ უკრაინელებმა გააღეს ის საკუთარი სისხლით, უდიდესი მსხვერპლის გაღებით. კარი გაიღო გასულ წელს, სადღაც 15 წელიწადში. ვიცით, რომ ეს კარი იღება და იხურება, ჩვეულებრივ - ოც წელიწადში ერთხელ. ვიცი, რადგან თავად ვიყავი ჩართული ჩემი ქვეყნის ევროკავშირსა და ნატოში გაწევრიანებაში. გეკითხებით: გაქვთ კიდევ ოცი წელიწადი? - არა მგონია. ახლა არის ეს შესაძლებლობა! თქვენ შეგიძლიათ ამის გაკეთება. თქვენ ჯერ კიდევ ხართ ერთ-ერთი ყველაზე ევროპული ქვეყანა. კავკასიაში თუ მოგზაურობთ - მე მიმოგზაურია, როგორც ტურისტს და საქართველოში შემოსვლისას ჩემს ცოლს ვუთხარი: ევროპაში ვართ! უსაფრთხოდ ვართ! - ეს განცდა გეუფლება აქ ჩამოსვლისას.

თუმცა, არ ხართ ასი პროცენტით ევროპა, რადგან სულ გგლეჯდნენ და გტანჯავდნენ აღმოსვლური იდენტობის ძალები - თათარ-მონღოლები და ა.შ.. ახლა არის შესაძლებლობა, რადგან შემდეგმა ევროკომისიამ გამოაცხადა, რომ უკრაინის გადარჩენა, გაფართოება, თავდაცვა არის მათი პრიორიტეტები. გახსენდებათ, ევროკომისიის რომელიმე პრეზიდენტს ასეთი რამ განეცხადებინოს? - არა. იყო კონკურენციაზე, გარემოს დაცვაზე, მწვანე ეკონომიკაზე და ა.შ. განცხადებები. ფონ დერ ლაიენი ჩემთან ერთად იყო ბუჩაში. ჩვენ ვიყავით პირველები, რომლებმაც ვნახეთ გვამები. ისეთი შოკირებული იყო... ის იყო გერმანიის შესანიშნავი თავდაცვის მინისტრი! მას ჰყავს დიდი ოჯახი, ბევრი შვილი. ღრმად შეძრწუნებული იყო და ყველანი ასე ვიყავით. იმ მატარებლით ბუჩაში იყო ბევრი სხვაც, ვინც დღეს საქართველოშია: ფრედერიკ პეტი და სხვები. ყველანი ღრმად შოკირებულები ვიყავით იმ სისასტიკის ხილვით, რაზეც ჩვენი მამებისა და ბაბუებისგან ვიცოდით. ჩვენ არ გვინდა ეს ოდესმე კიდევ ვნახოთ.

რადიო თავისუფლება: შეუძლია ევროპას, რომ თავიდან აიცილოს შემდგომი აგრესია?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: დიახ. შეხედეთ ბალტიელებს. ვინ ვართ ჩვენ? - ჩვენ ვიყავით დაპყრობილი ყოფილი საბჭოთა კოლონიები და შემოგვხედეთ დღეს: ვართ უმდიდრესი ქვეყნები. ბევრად მდიდრები ვართ, ვიდრე ევროკავშირის წევრი სამხრეთით მდებარე ქვეყნები და აი, ასე მივიწევთ ზევით! აი, ასე! ვფიქრობ, საუკეთესო მაგალითი ვართ იმისა, რომ ეს შესაძლებელია.

არ არსებობს ევროკავშირში შესვლის ორბანისეული გზა. არსებობს მხოლოდ ბალტიის და პოლონეთის გზა: მოიწესრიგეთ თავი! თქვენ გაქვთ დიდი ისტორიული სულისკვეთება. იცით, როგორ გადარჩეთ. უბრალოდ, გაათანამედროვეთ თქვენი სახელმწიფო და გადააწყვეთ 21-ე საუკუნეზე და თქვენ იქნებით ამ რეგიონის მარგალიტი. ჩვენ ეს ვიცით, ასე იყო ისტორიულად. თუკი წახვალთ იმათთან ერთად, ვინც იცის, სხვა როგორ დაიმონოს, მოექცევით მონობაში, იქნებით ოკუპირებულები. ისინი შექმნიან აქ ისეთ „სამოთხეს“, როგორიც შექმნეს ოსეთსა და აფხაზეთში. ბედნიერები არიან იქ ადამიანები? - არა მგონია. ანდა, ოკუპირებულ დონეცკში არიან ბედნიერები? ან „ოკუპირებულ“ ბელარუსში ბედნიერები არიან? - არა, ღმერთმანი! საზღვარი რომ გავხსნათ, ათი მილიონი ბელარუსიელი დღესვე შემოვა ვილნიუსში. ჩვენ არ ვიცით, როგორ მივხედოთ იმ უამრავ ბელარუსიელს, რომლებიც უკვე გამოიქცნენ ჩვენთან. მგონი, კედელი უნდა ავაშენოთ. ადამიანები არ ტოვებენ ქვეყანას, თუკი იქ ბედნიერად ცხოვრობენ რუსეთის ზეწოლის ქვეშ.

რადიო თავისუფლება: რატომ ხართ ასეთი დარწმუნებული უკრაინის გამარჯვებასა და რუსეთის დამარცხებაში?

ჟიგიმანტას პავილიონისი: სულისკვეთების გამო, რადგან ვიცნობთ ამ სულისკვეთებას - რუსეთს ყველაზე დიდი პრობლემები ჰქონდა ლიეტუვის დიდ სამთავროსთან, ვინაიდან ჩვენ უკრაინელებთან ერთად ვცხოვრობთ 500 წელზე მეტია. შეამჩნევდით, თათრული სისხლი მირევია...

რადიო თავისუფლება: რა გითხრათ...

ჟიგიმანტას პავილიონისი: ეს დიდი სამთავროს დროიდან მოდის. ჩვენ ვიცნობთ უკრაინელების შემართებას. ამას გარდა, ამერიკელებიც რომ არ იყვნენ, ჩვენ [ევროკავშირი] ოცჯერ მდიდრები ვართ, ვიდრე სულელი რუსები. რუსეთის ეკონომიკა ტეხასის შტატის ეკონომიკის ხელაა. ისინი საკმარისად საზიზღრები არიან, აქვთ მაფიის ტიპის სახელმწიფო და თავიანთ - ჩვენზე ბევრად მცირე - რესურსს იყენებენ მათზე დიდი... დიდი არა, მათზე სუსტი სახელმწიფოების გასანადგურებლად. ასე რომ, შეგვიძლია მათი შეჩერება, თუკი, ერთიანები ვიქნებით. ისევ ერთიანობის საკითხამდე მოვედით. თუკი ერთიანები ვიქნებით, რა უნდა იმდენი იარაღის წარმოებას, რომ ის სულელური რუსული იარაღი შევაჩეროთ. ჩვენ ამას გავაკეთებთ, ვინაიდან არ ვართ იმდენად დარწმუნებულები, რომ მომავალში ამერიკა ჩვენზე იქნება ფოკუსირებული. მათ საკმარისი პრობლემები აქვთ მეორე ოკეანის მხარეს.

მაშ, გავაკეთოთ! გერმანელები აშენებენ დიდ ბრიგადას ლიეტუვაში. ჩვენ ვაშენებთ საბრძოლო მასალის ქარხანას გერმანელებთან და ამერიკელებთან ერთად. ჩვენ საკმარისი ჭკუა გვაქვს, რომ შევაჩეროთ რუსეთი. უკრაინელები აჩერებენ მათ უკვე მერამდენე წელია, თუმცა ჩვენ მათ საკმარისად არ ვეხმარებით. თუკი დავეხმარებით, თუკი საქართველო დაეხმარება ისე, როგორც ჩვენ უკრაინელებთან ერთად ვეხმარებით გადარჩენაში საქართველოს... ჩვენ დაგიცავით ყველაფრით, რაც გაგვაჩნდა. დროა გაიგოთ, რომ „ომის პარტია“ პავილიონისი და „კოლექტიური კუბილიუსი“ კი არ არის, არამედ ომის პარტია მოსკოვშია. მაგრამ, „ქართული ოცნება“ დღევანდელობის ორუელისეული საზოგადოებების მსგავსად, ცდილობს სიმართლე ტყუილად და ტყუილი სიმართლედ გაასაღოს. ეს ძალიან საბჭოურია. მე საბჭოთა სკოლა დავამთავრე, ვიცი მეთოდები.

რადიო თავისუფლება: მეც.

ჟიგიმანტას პავილიონისი: და ისინი დიდად არ შეცვლილა.