23 აპრილს აზერბაიჯანმა და სომხეთმა ერთმანეთი დაადანაშაულეს სამხედრო მომარაგების მიწოდებასა და საკონტროლო-გამშვები პუნქტების გაჩენაში მთიანი ყარაბაღის მახლობლად.
სომხეთის თანახმად, აზერბაიჯანის მხარემ ჩაკეტა ხიდი მთიანი ყარაბაღისა და სომხეთის საზღვარზე, რომელიც რუსეთის სამშვიდობო ძალების პასუხისმგებლობის ზონაში მდებარეობს, ე.წ. „ლაჩინის დერეფანში“.
თავის მხრივ ბაქომ განაცხადა, რომ საკონტროლო-გამშვები პუნქტები განალაგა სომხეთის საზღვარზე, ლაჩინი-სტეფანაკერტის ტრასის მახლობლად. აზერბაიჯანის სასაზღვრო დაცვის თანახმად, ეს ადეკვატური პასუხია სომხეთის მიერ აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე მოქმედი სამხედრო შენაერთებისთვის ცოცხალი ძალისა და საბრძოლო მასალის მიწოდებაზე.
საკონტროლო-გამშვები პუნქტების ამოცანაა, შეიზღუდოს მოძრაობა ერთადერთ გზაზე, რომელიც სომხეთს აკავშირებს ძირითადად ეთნიკური სომხებით დასახლებულ მთიან ყარაბაღთან, რომელიც აზერბაიჯანის შემადგენლობაში შედის.
ორ ქვეყანას შორის კონფლიქტმა, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში იყო „გაყინული“, კვლავ იფეთქა 2020 წლის შემოდგომაზე, როცა ექვსკვირიანი ომის შედეგად აზერბაიჯანმა მოახერხა დაებრუნებინა კონტროლი მთიანი ყარაბაღის მიმდებარე ტერიტორიებზე და თავად მთიანი ყარაბაღის ნაწილზე, რაც 90-იან წლებში დაკარგა. ძალთა ამგვარი თანაფარდობა გაფორმებულია 2020 წლის ნოემბერში რუსეთის შუამავლობით მიღწეულ საზავო შეთანხმებაში. ამავე შეთანხმებით რეგიონში განლაგდა რუსეთის სამშვიდობო ძალები ორი ათასამდე სამხედროს ოდენობით.