ერთი წლის წინ, 2007 წლის 11 ივლისს საქართველოს პარლამენტმა მიიღო
ყოფილი საბჭოთა კავშირის მიერ მე-20 საუკუნის 40-იან წლებში საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკიდან იძულებით გადასახლებული პირების რეპატრიაციის შესახებკ ანონი. ისე, როგორც ზოგადად დეპორტირებულ პირთა საკითხმა, შემუშავების პროცესში, აზრთა სხვადასხვაობა გამოიწვია ამ კანონმაც. ჩვენი “სადისკუსიო მაგიდის” სტუმრები იმდენად ამ კანონის ავ-კარგზე არ ლაპარაკობენ, რამდენადაც იმაზე, თუ რა მოიტანა შედეგად ამ კანონმა. კანონის მეოთხე მუხლის მეშვიდე პუნქტის მიხედვით, რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის წარდგენის ვადა 2009 წლის 1 იანვარს იწურება. ანუ დარჩენილია სულ რაღაც ხუთი თვე იმისათვის, რომ რეპატრიაციის მსურველებმა, რომლებიც ძირითადად რვა ქვეყანაში არიან გაბნეული, მოაგროვონ საბუთები და მიმართონ საქართველოს ხელისუფლებას. ნინო გელაშვილმა “სადისკუსიო მაგიდასთან” სასაუბროდ მიიწვია ”რეპატრიაციის ხელშეწყობის საერთაშორისო ფონდის” დირექტორი თემურ ლომსაძე და სამცხე-ჯავახეთის რეგიონული ასოციაცია “ტოლერანტის” თანადამფუძნებელი, უჩა ბუაშვილი.
(იხ. აუდიოვერსია)
(იხ. აუდიოვერსია)