უკრაინაზე რუსეთის მორიგი თავდასხმის გაზრდილი საფრთხის გამო დაწერილ რეზოლუციის პროექტში არ არის ნახსენები რუსეთი, რასაც ქართულ პოლიტიკურ, ექსპერტულ და სამოქალაქო საზოგადოებაში ცხარე კამათი და დისკუსია მოჰყვა.
რადიო თავისუფლებასთან ინტერვიუში გიორგი ხელაშვილი ამბობს, რომ რეზოლუციისთვის შერჩეული ენა „ქართულ ოცნებას“ საქართველოს, უკრაინისა და რეგიონული უსაფრთხოების ინტერესებმა უკარნახა; ხოლო „ქართული ოცნების“ "სახელმწიფოებრივ ხედვაზე" გავლენას ვერც ოპოზიცია მოახდენს და ვერც ექსპერტები.
"ყურადღების მიღმა გრჩებათ მთავარი, რომ საქართველოს პარლამენტი აპირებს, რომ მსოფლიოში ყველა ქვეყნის პარლამენტებს შორის პირველმა მიიღოს რეზოლუცია, რომელიც დაეხმარება უკრაინას განიმუხტოს სიტუაცია მის აღმოსავლეთ საზღვრებთან", - ამბობს გიორგი ხელაშვილი. რადიო თავისუფლება მას 28 იანვარს ესაუბრა.
რადიო თავისუფლება: როგორ ფიქრობთ, რატომ ვერ მოხერხდა პარლამენტში მრავალპარტიული შეთანხმება უკრაინის მხარდამჭერი რეზოლუციის ტექსტის გარშემო? რა მიზეზით ვერ შედგა კონსენსუსი?
გიორგი ხელაშვილი: შეუთანხმებლობის ძირითადი პრობლემა იმდენად ჩვენსა და ოპოზიციის ცალკეულ წარმომადგენლებს შორის კი არ იყო, რამდენადაც თავად ოპოზიციაში იყო აზრთა სხვადასხვაობა ამ რეზოლუციასთან დაკავშირებით.
ძალიან მცირე იყო იქ, როგორც ამბობენ ხოლმე - უმცირესი საერთო მნიშვნელი, რომელზეც შეიძლებოდა შეჯერება ოპოზიციასთან. ურთიერთგამომრიცხავი განცხადებები იყო. ოპოზიციის ყველა ჯგუფი იყო ამ კონსულტაციაზე [26 იანვარს].
შესაბამისად, მოგვიანებით, ჩვენ გადავწყვიტეთ, რომ შეგვეთავაზებინა პრაქტიკულად რეზოლუციის საწყისი ვარიანტი, რომელიც, ჩვენი აზრით, ყველაზე სწორად პასუხობს რამდენიმე კრიტერიუმს: პირველი - ეს არის უკრაინის პათოსით და სულისკვეთებით მხარდაჭერის გამოცხადება; მეორე - ეს იყო ის, რომ თავად უკრაინისთვის არ შეგვექმნა პრობლემები (თავად პრეზიდენტი ზელენსკი ცდილობს განმუხტოს ვითარება და არ დაუშვას ომი უკრაინის წინააღმდეგ) და ასევე ის, რომ მაქსიმალურად ყოფილიყო ასახული პარლამენტში არსებული განწყობები და ეს ყოფილიყო პარლამენტის რეზოლუცია, რომელიც ასახავს საქართველოს ინტერესებს და არა პოლიტიკური ვაჭრობის შედეგად მიღებული დოკუმენტი. საბოლოო ტექსტი ამ კრიტერიუმების მიხედვით მივიღეთ.
რადიო თავისუფლება: შესაძლოა პოლიტიკურ ჯგუფებსა და ფრაქციებს ჰქონდათ სხვადასხვა პოზიცია სხვადასხვა საკითხზე, მაგრამ, როგორც იკვეთება, მათ ჰქონდათ მსგავსი პოზიციები იმასთან დაკავშირებით, რომ, სულ მცირე, რეზოლუციის ტექსტში უნდა ყოფილიყო ნახსენები რუსეთი.
გიორგი ხელაშვილი: არა, იქ იყო პოლიტიკური ჯგუფი, რომელიც ამის წინააღმდეგი იყო...
რადიო თავისუფლება: რომელ ჯგუფს გულისხმობთ?
გიორგი ხელაშვილი: ამას არ დავასახელებ, რადგან ეს უკვე დეტალებია და ისტორიაა. მე ვამბობ, რომ ეს იყო შეჯერებული ვარიანტი, რომელიც ასახავდა იმ დისკუსიის არსს, რომელიც გაიმართა დახურულ შეხვედრაზე.
რადიო თავისუფლება: გულისხმობთ, რომ „ქართული ოცნების“ გარდა, არის კიდევ [პარლამენტში] პოლიტიკური ჯგუფი, რომელიც არ უჭერს მხარს რუსეთის ხსენებას რეზოლუციაში?
გიორგი ხელაშვილი: რა თქმა უნდა... მაგრამ, გთხოვეთ, რომ არ დავასახელებ ამ ჯგუფს.
რადიო თავისუფლება: მაშინ ის მითხარით - რით ხსნით, რომ ტექსტში არ მოიხსენიეთ რუსეთი? ეს არის საკითხი, რომელმაც გამოიწვია უპრეცედენტო დისკუსია.
გიორგი ხელაშვილი: არ ვიცი, რამდენად უპრეცედენტოა... საქართველოში ეს ჩვეულებრივი ამბავია. მე ვიტყოდი, გამოიწვია გარკვეული დისკუსია და უფრო სწორად, პოლიტიკური მანიპულაციები ოპოზიციაში.
რადიო თავისუფლება: კარგი, გარკვეული დისკუსია უწოდეთ. მაგრამ ასეთ თემაზე (რუსეთის მოხსენიებაზე რეზოლუციაში) დისკუსია სხვა დროს არ ყოფილა.
გიორგი ხელაშვილი: ოპოზიციამ სცადა დაეხატა რაღაც აპოკალიპტური სურათი. რატომღაც დისკუსიის სიმძიმის ცენტრი გადადის ხოლმე ამ ტექსტის დეტალებზე. ვფიქრობ, გამიზნულად ხდება ეს. მედიას, და როგორც ჩანს თქვენც, ყურადღების მიღმა გრჩებათ მთავარი, რომ საქართველოს პარლამენტი აპირებს, რომ მსოფლიოში ყველა ქვეყნის პარლამენტებს შორის პირველმა მიიღოს რეზოლუცია, რომელიც დაეხმარება უკრაინას განიმუხტოს სიტუაცია მის აღმოსავლეთ საზღვრებთან.
ჩვენს რეზოლუციაში არაფერი წერია ისეთი, რაც მათ [ოპოზიციას] არ მოსწონთ. ისინი მოითხოვენ უბრალოდ მეტის ჩაწერას.
მათ რომ სურდეთ დოკუმენტის მხარდაჭერა და საქართველოს პარლამენტის პოზიციის გაზიარება, უბრალოდ შეუერთდებოდნენ თუნდაც იმ შეჯერებულ, დაწურულ დოკუმენტს, რომელიც მოკლე, მაგრამ ძალიან მეტყველია. სამწუხაროდ, მათ არჩიეს დეტალებით მანიპულირებით საერთო პოზიციის არგაზიარება.
რადიო თავისუფლება: რა გგონიათ, რა მიზანი ამოძრავებს ოპოზიციას, როცა დოკუმენტში რუსეთის ხსენებას ითხოვს?
გიორგი ხელაშვილი: მათ უნდათ, რომ ნებისმიერი საკითხის პრობლემატიზება მოხდეს და მოხდეს საქართველოს ხელისუფლების დისკრედიტაცია როგორც ქვეყნის შიგნით და ქვეყნის გარეთ.
თუმცა, ჩემი შეფასებით, იმ გამოხმაურებით, რომელიც მოჰყვა ჩვენს მიერ დაინიცირებულ რეზოლუციას, მათ შორის, როგორც ჩანს - ნატოში, ჩვენს სტრატეგიულ მოკავშირეებში და ინტუიცია მკარნახობს, რომ - ჩვენს მოსახლეობაში, ვფიქრობ, რომ ოპოზიციას კოვზი ნაცარში ჩაუვარდა. საქართველოს მიერ უკრაინის მხარდამჭერი რეზოლუციის მიღება არის ძალიან კარგი სიგნალი და ტექსტი არის ადეკვატური, მოზომილი და პასუხობს საქართველოს ინტერესებს.
რადიო თავისუფლება: თქვენ თვლით, რომ რუსეთის მოხსენიების გარეშეც ტექსტიდან ყველა მიხვდება, რომ რუსეთზეა ლაპარაკი? ერთ-ერთი ავტორი ხართ ამ ტექსტისა და ხომ არ შეგიძლიათ, მოგვიყვანოთ ციტატა, რომლითაც უტყუარად ყველა მიხვდება, რომ რუსეთზეა ლაპარაკი, როდესაც „სამხედრო ესკალაციის“ საფრთხეს ახსენებთ? ეს ჩანს ამ რეზოლუციაში?
გიორგი ხელაშვილი: არ მგონია, რომ ეს დეტალები აუცილებელი იყოს. გამგები გაიგებს, როგორც იტყვიან ხოლმე. არ არის რაიმეს მტკიცების საჭიროება ჩვენი მხრიდან. ეს არის ძალიან კარგი დოკუმენტი. ეს არის დოკუმენტი, რომელიც, ვფიქრობ, მიეხმარება ვითარების განმუხტვას და დაეხმარება ჩვენს მეგობარ უკრაინელ ხალხს ამ ძალიან დიდი კრიზისიდან თავის დაღწევაში.
რადიო თავისუფლება: თუ სწორად მივხვდი, თქვენ ამ ინტერვიუს დასაწყისში თქვით, რომ რუსეთის არხსენებით გაუფრთხილდით უკრაინას, რომ „არ შეგექმნათ [მისთვის] პრობლემები“... როგორ ფიქრობთ, საქართველოს პარლამენტის რეზოლუციას შეუძლია დაძაბოს ვითარება უკრაინაში, მაშინ, როცა ჩვენ ვხედავთ, რომ ალიანსის წევრი ქვეყნები მათ ღიად აწვდიან იარაღსაც და კიევი დახმარებისთვის ყოველდღე მადლობებს უხდის მოკავშირეებსა თუ პარტნიორებს?
გიორგი ხელაშვილი: იცით, მგონია, რომ ეს სრულიად უმნიშვნელო ნიუანსებია. ჩვენი მთავარი ამოცანა იყო, მივხმარებოდით უკრაინას და მივხმარებოდით ეროვნულ უსაფრთხოებას, რომ კრიზისი განმუხტულიყო.
უკრაინიდან მომდინარე სიგნალებს რაც შეეხება - ვიმეორებ, რომ ბოლო დღეებში პრეზიდენტი ზელენსკის, მისი უშიშროების საბჭოს მდივნისა და აპარატის უფროსის განცხადებების მიხედვით, უკრაინა ცდილობს, რაც შეიძლება შეამციროს რიტორიკული დაძაბულობა რუსეთთან და გადაიყვანოს პროცესი მაქსიმალურად დიპლომატიურ რეჟიმში.
ამას ხელს უწყობს სამი პარალელური პროცესი: ნორმანდიის ფორმატის ხელახალი ამოქმედება, მეორე არის - ამერიკა-რუსეთის დიპლომატიური გზავნილების გაცვლა და მესამე ეს არის გარკვეული სიგნალები რუსეთის მხრიდან, რომ მათ შეიძლება სერიოზულად განიხილონ დასავლეთთან დიპლომატიური არხების ამოქმედება და მიჰყვნენ ამ პროცესს.
ასეთ პირობებში უკრაინის პრეზიდენტი და მთავრობა, სრულიად სამართლიანად და მოზომილად მოუწოდებს როგორც თავის მოსახლეობას, ასევე ოპონენტებსა და პარტნიორებს, რომ არ აჰყვნენ პანიკას და ნუ დაძაბავენ ვითარებას უკრაინის პრობლემის გარშემო. ჩვენ ამასაც გავუწიეთ ანგარიში. ამაში რაღაც ზედმეტის წაკითხვა აღარ არის საჭირო. ამ საკითხის პოლიტიზება არ არის საქართველოს ინტერესებში.
რადიო თავისუფლება: მაგრამ, ფაქტია, რომ ეს დისკუსია არ წყდება, მათ შორის - სოციალურ ქსელებში. ამიტომ გისვამთ ამ შეკითხვებს, რომ ნათელი მოეფინოს გაუგებარ საკითხებს... ოპოზიციური პარტიები ამბობენ, რომ რეზოლუციის ტექსტზე მუშაობამდე ჰქონდათ კომუნიკაცია უკრაინის ელჩთან საქართველოში. თქვენ თუ გქონდათ მსგავსი კომუნიკაცია მასთან?
გიორგი ხელაშვილი: ჩვენ მუდმივად გვაქვს, რა თქმა უნდა, მთავრობას ელჩთან კომუნიკაცია და მათ შორს - ჩვენს კომიტეტსაც. აქ არაფერი სიახლე არ არის. გუშინაც ვთქვი და გავიმეორებ, ის ელჩი თუ ვინმეს მიერ იყო იგნორირებული, გალანძღული და შეურაცხყოფილი, იყო მიხეილ სააკაშვილისა და მისი მომხრეების მიერ.
შესაძლებელია ციტატების ნახვა, რას უწოდებდნენ ამ ადამიანს, რომელიც წარმოადგენს უკრაინის ნამდვილ ინტერესებს საქართველოში და არა რომელიმე პატარა ფრაქციის. არ უნდა ეკადრათ - მისი სახელით ხდება პოლიტიკური მანიპულირება.
რადიო თავისუფლება: რას გულისხმობთ? ოპოზიციონერებმა უბრალოდ თქვეს - ელჩს შევხვდითო...
გიორგი ხელაშვილი: ეს არის პოლიტიკური ინსინუაციები...
რადიო თავისუფლება: როგორც ვატყობ, არ გსურთ დეტალებზე ლაპარაკი და უმნიშვნელოდ თვლით დეტალებს. მაგრამ მაინც გკითხავთ - რა მოხდა 26 იანვარს ორი შეხვედრის შუალედში? პირველი შეხვედრის შემდეგ, ოპოზიცია მედიასთან გარკვეულ კმაყოფილებას გამოხატავდა - რეზოლუციის ტექსტზე დიდი ალბათობით შევთანხმდებითო... მეორე შეხვედრის შემდეგ კი, მათ თქვეს, რომ თითქმის შეთანხმებული პროექტი, სადაც რუსეთი იყო მოხსენიებული - უცებ გაქრა. შეგიძლიათ გვითხრათ, რა მოხდა შესვენების დროს? რატომ აღარ გაგრძელდა დისკუსია?
გიორგი ხელაშვილი: ამაზე უკვე გითხარით. ჩვენი თავდაპირველი ვარიანტი იყო ის, რაც შემდეგ მივიღეთ, გარკვეული რედაქციული ცვლილებებით. არ მინდა აქ ზედმეტი დეტალები...
რადიო თავისუფლება: ადასტურებთ, რომ არსებობდა ტექსტის იმგვარი ვერსია, რომელშიც იყო მოხსენიებული რუსეთი? რაღაც ეტაპზე ასეთი ვერსია იდო მაგიდაზე?
გიორგი ხელაშვილი: რა თქმა უნდა, ოპოზიციის ნაწილის მიერ შემოთავაზებული წინადადებები აისახა ტექსტში, მაგრამ მერე არ მოხდა ამ პოზიციების შეჯერება თავად ოპოზიციის შიგნით.
რადგან ოთხშაბათი იყო ბოლო ვადა ამ რეზოლუციის შეტანის [იმისთვის რომ მოხდეს დამტკიცება საგაზაფხულო სესიის პირველ სხდომაზე], ჩვენ ჩავხსენით ეს დისკუსია და შევიტანეთ პრაქტიკულად პირვანდელი ტექსტი, როგორც იყო გათვალისწინებული „ქართული ოცნების“ მიერ.
ჩვენ შევთავაზეთ მათ [ოპოზიციას], ხელი მოეწერათ ამ ტექსტზე. ვიმეორებ, ეს არის ძალიან კარგი ტექსტი, მაგრამ მათ უარი თქვეს ამაზე.
სრულიად გაუმართლებელია შავი კატის ძიება ბნელ ოთახში.
რადიო თავისუფლება: შავ კატაზე არა, მაგრამ „უხილავ ხელზე“ ლაპარაკობენ...
გიორგი ხელაშვილი: ოპოზიციას მუდმივად აქვს ტენდენცია, რომ თითიდან გამოწოვილი მიზეზით შექმნას სენსაციები და ეს სენსაციონალიზმი არის ქართული ჟურნალისტიკის ძალიან დიდი უბედურება...
რადიო თავისუფლება: როცა ჩნდება შეკითხვები, განმარტებებია საჭირო. ჩვენ ვალდებული ვართ, გავარკვიოთ.
გიორგი ხელაშვილი: არა, თქვენზე არ ვლაპარაკობ... ვფიქრობ, რომ ჩვენი განმარტებები არის სრულიად საკმარისი, რომ საზოგადოებამ თავად გამოიტანოს დასკვნები - ვის მხარეს არის სიმართლე და ასევე, ვის უჭერენ ისინი მხარს. ჩემი ინტუიციით, ჩემი შეფასებით, როგორც ქვეყნის გარეთ, ასევე ქვეყნის შიგნით, „ქართული ოცნების“ პოზიცია ამ რეზოლუციასთან დაკავშირებით არის სახელმწიფოებრივი და ის მოწონებულია როგორც ხალხის, ასევე უცხოელი პარტნიორების მხრიდან.
რადიო თავისუფლება: ხალხის ნაწილის მხრიდან, ალბათ - ასე ხომ არ იქნება უფრო სწორი, რომ ვთქვათ... კამათსა და დისკუსიებს ხომ ვხედავთ.
გიორგი ხელაშვილი: მე ვიტყოდი - ხალხის აბსოლუტური უმრავლესობის მიერ [არის მოწონებული]... თქვენ თუ დაიწყებთ ფეისბუკის გარკვეული ოპოზიციური სეგმენტის რაოდენობრივად გაზომვას, მაშინ სრულიად სხვა სურათს მიიღებთ... მაგრამ სოციოლოგიურ გამოკვლევებს დაველოდოთ და თუ მსგავსი რამ იქნება, ამ გამოკითხვებით დავინახავთ.
რადიო თავისუფლება: ატარებთ ასეთ კვლევას?
გიორგი ხელაშვილი: ჩვენ მუდმივად ვატარებთ [კვლევებს], მაგრამ ამ შემთხვევაში ელვის სისწრაფით ვერ ჩავატარებდით.
რადიო თავისუფლება: ვიგულისხმე - თუ აპირებთ-მეთქი ამ თემაზე კვლევის ჩატარებას.
გიორგი ხელაშვილი: არ ვიცი, ეს არ არის ჩემს ხელში.
რადიო თავისუფლება: უკრაინის მხარდამჭერი რეზოლუცია საქართველოს პარლამენტმა 2014 წელსაც მიიღო, რუსეთის მხრიდან პირველი აგრესიის დროს, რასაც შემდეგ ყირიმის ანექსია მოჰყვა. ოპოზიციას მაშინაც უნდოდა მეტი, მაგრამ მაშინ ის რეზოლუცია მკაცრი იყო და მათ შორის - მკაფიოდ იყო აქცენტი დასმული რუსეთის აგრესიაზეც. 2014-ში თქვენ არ იყავით „ქართული ოცნების“ დეპუტატი პარლამენტში, მაგრამ მინდა გკითხოთ - რა შეიცვალა მას შემდეგ საქართველოს მიდგომებში? ამ საკითხზეც მიმდინარეობს დისკუსიები იმავე სოციალურ ქსელებში, მაგალითად.
გიორგი ხელაშვილი: დიახ, არ ვიყავი პარლამენტში, მაგრამ ვიყავი დესპანი აშშ-ში და ძალიან ახლოდან ვაკვირდებოდი პროცესებს. ძალიან მარტივი განსხვავებაა აქ. მაშინ ეს იყო პარლამენტის რეაგირება მომხდარ ფაქტზე, ხოლო ახლა ეს არის რეზოლუცია პროცესზე, რომელიც ჯერ არ დასრულებულა.
ღმერთმა ნუ ქნას და თუ ვითარება გართულდა, მაშინ არ არის გამორიცხული, რომ ჩვენ სტრატეგიულ პარტნიორებთან ერთად მივმართოთ, რა თქმა უნდა, უფრო მკაცრ ენას ამასთან დაკავშირებით. ახლა პირველ რიგში - საქართველოს ინტერესები, მეორე რიგში - უკრაინის ინტერესები და მესამე - რეგიონული მშვიდობის ინტერესები მოგვიწოდებს, რომ ვილაპარაკოთ იმ ენით, რომლითაც ვლაპარაკობთ.
რადიო თავისუფლება: საქართველოს ინტერესებიო, როდესაც ამბობთ, რას გულისხმობთ კონკრეტულად?
გიორგი ხელაშვილი: ეს არის დამოუკიდებლობა, ტერიტორიული მთლიანობა, მშვიდობიანი განვითარება.
რადიო თავისუფლება: ის, რაც დღეს უკრაინაში ხდება, ალბათ თქვენც აღიარებთ, რომ საქართველოსაც შეეხება. რუსეთი თავისი ულტიმატუმით ნატოს ბუქარესტის სამიტის გადაწყვეტილების გაუქმებასაც ითხოვდა. ანალიტიკურ წრეებშიც ხშირად აღნიშნავენ, რომ რბილი, პასიური პოზიციით შესაძლოა დაზიანდეს საქართველოს ინტერესები, რადგან ქვეყანა შეიძლება დარჩეს მარტო რუსეთის წინაშე. თუ იზიარებთ აზრს, რომ საქართველოს ინტერესებს შესაძლოა სწორედ ახლა სჭირდება მკაფიო პოზიცია და ყურადღების მიპყრობა?
გიორგი ხელაშვილი: შეფასება იმისა, თუ რა არის საქართველოს ინტერესებში, დადგება პოსტფაქტუმ, მას შემდეგ, რაც პროცესი ჩაივლის. ახლა ვერავინ დადებს მომავალზე ვერდიქტს, რომ ეს არის სწორი ან არ არის სწორი. „ქართულმა ოცნებამ“ გააკეთა პოლიტიკური არჩევანი ეროვნული ინტერესებისა და იმ ხედვის მიხედვით, რომელიც ჩვენ გვაქვს. ცალკეული ექსპერტების მოსაზრება, ბუნებრივია, ვერაფრით გადაწონის ჩვენს სახელმწიფოებრივ ხედვას.
რადიო თავისუფლება: იქნებ დააკონკრეტოთ, რას ეყრდნობა ეს ხედვა. მეტი აგრესია რომ არ გამოვიწვიოთ რუსეთისგან?
გიორგი ხელაშვილი: მთავარი ამოცანა დღეს არის ის, რომ უკრაინაში არ დაიწყოს ომი. თუ უკრაინაში ომი დაიწყო, ყველანაირი ექსპერტის, ოპოზიციის და სხვების შეფასება მეორე დღესვე გახდება სრულიად ზედმეტი, ირელევანტური და მოძველებული. ჩვენ გვქონდა მარტივი არჩევანი: ან მოგვესმინა ოპოზიციის პოლიტიკური მანიპულაციებისთვის, ან მიგვეღო სახელმწიფოებრივად გამართლებული რეზოლუციის ტექსტი.
ჩვენ ავირჩიეთ სახელმწიფო ინტერესები და არა ოპოზიციის ისტერიკა.
რადიო თავისუფლება: თქვენ ისტერიკაზე ლაპარაკობთ, მაგრამ ჩვენ გვესმოდა „ქართული ოცნების“ რიგებიდან, რომ რეზოლუციის ტექსტი გაათავისუფლეთ „ყოველგვარი პოპულისტური თუ პროვოკაციული რიტორიკისგან“. რა იგულისხმება?
გიორგი ხელაშვილი: აქ იგულისხმება პოლიტიკური მანიპულაციის საშიშროება ქვეყნის შიგნით და ქვეყნის გარეთაც - სრულიად ზედმეტი და არასაჭირო.
ერთადერთი შანსი გვქონდა, მგონი, ბოლო თვეების განმავლობაში, რომ შევჯერებულიყავით რაღაც დოკუმენტზე [ოპოზიციასთან], მაგრამ შეჯერება ოპოზიციას წარმოუდგენია, როგორც ულტიმატუმი. მათი აზრით, შეჯერება არის ცალმხრივი დათმობა „ქართული ოცნების“ მხრიდან.
რადიო თავისუფლება: ოპოზიციონერი დეპუტატები როგორც ამბობენ, მზად იყვნენ ყველანაირ დათმობაზე და ტექსტში მხოლოდ რუსეთის ჩაწერასაც დასჯერდებოდნენ. ისე, მათ იმედი ჯერ არ დაუკარგავთ - აპირებენ, რომ საკომიტეტო მოსმენის დროს წამოჭრან ისევ ეს საკითხი.
გიორგი ხელაშვილი: სამწუხაროდ, მათი პოზიცია იმდენად დესტრუქციული აღმოჩნდა ბოლო ხანებში, რომ არა მგონია, რაიმე თანამშრომლობაზე კიდევ იყოს ლაპარაკი.
თუ დაუჭერენ მხარს, კარგი იქნება და თუ არ დაუჭერენ, ქვეყანა არ დაინგრევა.
რადიო თავისუფლება: რომელი პოლიტიკური ძალები უჭერენ მხარს ამ ეტაპზე თქვენს მიერ ინიცირებულ რეზოლუციას პარლამენტში?
გიორგი ხელაშვილი: არ ვიცი, მგონი არავინ.
გავიგე, რომ„ევროპელმა სოციალისტებმა“ თავიანთი ვერსია შეიტანეს და დანარჩენმა ოპოზიციამ გადაწყვიტა, რომ საერთოდ არ მოეკიდა ამ საქმისთვის ხელი.
რადიო თავისუფლება: როგორც პარტიებში ამბობენ, ჯერ კიდევ აქვთ მრავალპარტიული დოკუმენტის გარშემო შეთანხმების იმედი და ალტერნატიული პროექტის ინიცირებას ამიტომ არ ჩქარობენ.
გიორგი ხელაშვილი: არ ვიცი. კონსულტაციების დროს მათი მხრიდან მხარდაჭერა ვერ დავინახეთ.
ჩვენ აუცილებლად გავაგრძელებთ პროცედურებს და ვაპირებთ, რომ ეს რეზოლუცია მივიღოთ საქართველოს პარლამენტის სახელით.
რადიო თავისუფლება: ეს მომავალი კვირის დასაწყისში უნდა იყოს, თითქოს?!
გიორგი ხელაშვილი: იმისდა მიხედვით, როგორ მოგვცემს პროცედურები ამის საშუალებას. ეს არის ბიურო, შემდეგ კომიტეტი და ასე შემდეგ. თავისი გზა აქვს ამას.
